Beni görüp yine kalbin delice

Vurmayacak diye aklým gidiyor.

Yanýmdan geçerken "Nasýlsýn?" diye

Sormayacak diye aklým gidiyor.

Saçýmý tarasam, kokular sürsem;

Gülleri toplayýp yoluna sersem.

Hafifçe eðilsem, bir selâm versem

Görmeyecek diye aklým gidiyor.

Hasretin gönlümü yakýverince,

Ýçime bir hüzün çöküverince,

Gözyaþým aniden akýverince;

Durmayacak diye aklým gidiyor.

Dizginsiz býrakýp nefis atýmý,

Düþürdüm gözünde mânen katýmý.

“Affettim!” diyerek þu berâtýmý

Vermeyecek diye aklým gidiyor.

Uzun uzun seni düþündüm yine,

Nasýl döneceðim geçmiþe, düne?

Þu ömrüm belki de sonraki güne

Ermeyecek diye aklým gidiyor.