Kalbim hızlı hızlı atmaya başladı,
Uyandım.
Yattığım yerden tavana baktım,
Oda karanlıktı
Tavan ise yüksek.
Bir sima belirdi sana benzeyen
Güldüm.
Sen gelmiştin odama,
Penceredeki tülün aralıklarından.
Ayışığı sadece tavanı aydınlatıyordu,
Ellerimi uzattım
Sen de uzattın ellerini
Ama birleşmedi,
Ellerimiz.
Sen de gülüyordun bana uzaktan,
Tıpkı, görüp de tutamadığım yıldızlar gibi
"Neden?" dedim "Tutamıyorum ellerini,
sana sarılamıyorum?"
Dedin ki: "Biz ayrıldık unuttun mu?"
Bize bizden kalan tek birleşmiş
Kalbimiz var
AYRILMAYAN!...
( Ayrılmayan başlıklı yazı nermin-karah tarafından 27.10.2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.