Süleyman, omzu ile "Ya Allah" diyerekten sonuna geldikleri maðaraya omuzu ile hýzlýca vurarak maðarayý, delercesine dýþarý çýkarak, kurtuldular. Allah’ýn yardýmý hiç ummadýklarý anda yetiþmiþti. Bunu hisseden Süleyman gözyaþlarý içinde sana "Þükürler olsun Allah'ým-diyerekten Haydar’ý, omzundan yere býraktý. Maðaradaki lavlar büyük bir gürültü ile maðaranýn tepesinde patlayarak etrafa daðýlmaya baþladý. Bu sarsýntý ile uyanan haydar aþkýnlýkla etrafýna neler oluyor diye þaþkýnlýk içinde bakarken, Süleyman Kalbi ve düþünceleri nelerin olduðuna anlam verememenin þaþkýnlýðý içindeydi. Haydar þaþkýnlýk dolu bir ses tonu ile.

-Biiz… Bii… Biz nasýl kurtulduk?

Þaþkýnlýðý içinde Süleyman bakarken lavlar yaklaþýyordu ayaklarýnýn ucuna doðru geldiðini gören haydar þaþkýnlýk içinde. Süleyman

-Sonra anlatýrým. Kalk yanmadan yolumuza devam edelim.

Biraz önce korku dolu anlar yaþayarak, ömürlerinin sona yaklaþtýðý tarifi imkânsýz çaresizlik içinde iken birden kurtuluþa ermenin tatlý sarhoþlu ile Salih kalbin duasýnýn neticesinde kurtulmanýn þevki içinde arkalarýna bakmadan yollarýna devam ettiler.

Þiddetli sarsýntýyý duyan Veysel ve adamlarý o yöne doðru hareket ettiler. Uzun bir koþudan sonra patlayan maðaranýn ve volkanýn, etrafa býraktýðý sönmüþ taþlarýn görüntüsü içinde birbirlerine bakakaldýlar. Ziya nur ýþýk þeklinde parlayan madalyonun ýþýðý uzakta belli oluyordu bunu fark eden Veysel ve adamlarý o yöne doðru hareket ettiler. Bu ýþýðý pek fark etmeyen Süleyman ve haydar yollarýna devam ederken Veysel ve adamlarý arkalarýnda yetiþmek üzere idiler. Az sonra bunu fark eden Süleyman boynunda salýnan kolyenin sallanmasýný durdurmak için avucuna aldý, almasý ile þimþek hýzýnda yeri, eli ve ayaðý ile eþen iþ makinesi gibi çukur açarak ilerlemeye baþladý. Bir anda Haydar’ý yanýnda göremeyince, ayný hýzla geri döndü ve Haydar’ýn elini tutarak ayný hýzla yol aldýlar. Uzun müddet sonra yoldaki açýlmýþ- uzun metrelerce devam eden-çukuru görünce hayretler içinde, korku dolu gözlerle çömelerek oturup kaldýlar. Bu iþin nasýl olmuþ olabileceðini anlamaya çalýþan insanlýk’dan nasibini almamýþ olanlarýn anlayamayacaðýný, bilmeden düþünmeye ve þaþkýnlýktan konuþamadan bön, bön birbirlerine baka kalýnacak bir olaydý. Veysel ve adamlarýnýn tek gayeleri, av olan avlarýný yakalayarak emellerine ulaþmak için zulmederek ulaþmaktý. Sýr ve gizlilik ve þefkatten, insanlýktan nasibini almamýþ olmalarý bunlarý anlamalarýna engel teþkil ediyordu. Gözlerini yukarýya kaldýrýp kâinatý incelemekten etraflarýndaki güzelliði, görmekten aciz, sadece kendi nefsi peþinde olmalarýndan baþka gaye ve hedefleri yoktu.

Ýlerde eski bir ev vardý, Süleyman ve haydar duraklayarak ve etraflarýna bakarak arkalarýndaki çukura ve üstlerindeki çamuru görmenin hayreti içinde. Haydar

-Biii. Bize ne oldu? Biz nasýl geldik

-Haydi, çok konuþmada yürü bakalým!

Süleyman hafiften gülümseyerek yamacýn tepesinde bulunan yýkýk eve doðru yürüdüler. Evin önünde beþ tane aðaç kütüðü, karýþýk birkaç tencere, bir tane kazan duruyordu. Haydar yüzünü ekþiterek

-Bunlarda ne oluyor? Kim atmýþ bunlarý buraya?

-Bilmiyorum!

Bir zamanlar hayat bahþedici, yaþamý artýrýcý olarak oturulan bu ev eþyalar þimdi kimsesiz ve hurda olmuþlardý. Süleyman yerdeki tencereye tam dokundu tencere ilk alýndýðý günkü halinden daha güzel bir hale dönüþtü, bir an irkildi. Eline neye atsa þekli ve þemasý deðiþiyordu. Kapalý örtülü olanýn örtüsü kalkarak aslýna dönüyordu. Dikkat sahibi olanlarýn anlayacaðý bu hadiseyi Haydar’a anlatsa anlamayacak duru olamayan bulanýk olan aklý, iyice bulanacak ve gördükleri karþýsýnda ihtiras ve tutkularý kabaracak olmasý endiþesi içinde bir an düþündü, halis niyetle kalbine gelen manadan sonra olayýn derinliðini anlayarak, sessizce durdu arkasýný dönmeden, elindeki tencereyi birkaç hareketle kepçe vaziyeti gören eli ile hýzlýca yere gömdü. Eve doðru ilerlediler. Kulaða gelen iþitilen hiçbir ses yoktu. Evin arkasýnda bir gemi duruyordu, ama bu gemi bildiðimiz uzay gemisine benziyordu. Süleyman

-Bu uzay gemisinin burada ne iþi olabilir? Filmlerde olduðunu bildiðimiz hayal olan uzay geminin dünyamýzda ne iþi olabilir?

-!

Haydar bu sözleri duyunca þaþýrdý kaldý. Bayýldý, bayýlacak gibi oldu. Oval þekilde üstünde kullanýcý pilotun oturduðu pilot kabini camdan, etrafýnda silahlarla donatýlmýþ, beþ tane iniþ için yapýlmýþ ayak, atmosfer dýþýnda dýþ uzayda çalýþtýrýlacak þekilde üstünde iki tane dörtgen þekilde antenler vardý. Uzayda hava yoktur. Bu yüzden uzay araçlarý normal taþýtlar gibi sürtünmeyi kullanarak hareket etme imkânýna sahip deðildirler. Bunun yerine momentumun korunumunu kullanýrlar! Peki, nedir momentum? Momentum bir cismin hýzý ile kütlesinin çarpýmýdýr. Bu sayýnýn önemi ise ne olursa olsun (dýþarýdan bir kuvvet etki etmedikçe) sabit kalmak zorunda olmasýdýr! Böyle olunca da mesela bir sistemin kütlesi deðiþtiðinde hýzý da deðiþmek zorunda kalýr momentumu korumak için. Yapýlmýþ bir gemi idi.  Bu yüzden uzay uçuþlarýnda azami yakýt tasarrufu için gezegenlerin çekim kuvvetleri kullanýlýr. Hayretler içinde gemiye doðru yaklaþtý. Hayatýnda ilk defa uzaylý görmenin heyecaný ile yaklaþtý. Filmlerde gördüðü, çirkin yaratýkla, akýldan yoksun olarak bilinen sadece kendilerini düþünen yaratýk olarak bilinen ve uzaylý yaratýkla, karþýlaþmanýn korkusu ile Haydar’ýn dili kilitlenmiþ korku içinde kuvvetli bir þekilde, kolunu sýkýyordu, bu sýkmanýn acýsýnda baðýrmamak için diþlerini sýkýyordu. Geminin yanýna yaklaþýnca otuz beþ yaþýnda genç bir kadýn mý, erkek mi yapýda bir insan mý, uzaylýmý belli olmayan, kendileri gibi surette yani insan suretinde gayet düzgün giyimli birisi duruyordu. Heyecanla yanýna yaklaþtý. Birbirine çeken yaklaþtýran gizemli bir çekimle yanýna yaklaþýrken, konuþmamý anlar mý anlamaz mý düþüncesi içinde

-Siz uzayda mý geldiniz?

Sesini duyan, kimliði belirsiz cinsiyetli kiþi irkilerek, arkasýnýn döndü

-Si..! Sizz kimsiniz? Nereden çýktýnýz?

-Önce ben sordum, cevap verin?

-Hayýr, ben sizler gibi insaným.

-Burada ne yapýyorsunuz? Üstelik tek baþýna? Bu ýssýz dað baþýnda? Üstelik bu gemide neyin nesidir?

Uyuklayan, uykusu gelmiþ bir görüntü sergileyen bedeninin hareketleri içinde, birbirlerini süzmeye çalýþýrken

Mehmet Aluç