Sahiden Bunu Söyler Miydi?

Sormaya çoðu zaman korkardým, aslýnda buna korku demem de çok saçma sadece çekiniyordum. Her zaman bir köþede durmak, sessizce durmak bana zor geliyordu. Ben sormaya çekindikçe bu sorma günlerim uzadýkça ben uzaklaþýyordum sanki. Aslýnda çok basitti.

-Yusuf abi, beni neden hep kapýnýn dýþýnda tutuyorsun? Bende sizinle fikirleri tartýþsam bir þeyler söylesem, bu fikirleri gönlümde bir mektup gibi okunmamýþ halde neden býrakýyorsun? Býrak gönlümle yazdýðým bu mektubu size okuyayým. Ýçimde bir sýr gibi saklaya saklaya bu sýr yok olacak, beni de bu halkaya dahil etsen ne olacak ki?

-Evladým seni severim sen kapýda durdukça bu kapýnýn bir bekleyeni var diyorum arkadaþlara, sen içinde tarifsiz boþluklarla dururken o anlamsýz bakýþlarýnla, ben onlara kaostan buhrandan kararlý duruþlarla kurtuluruz bak kapýda duran þu fikir arkadaþýmýza nasýl sabýrla duruyor kapýda, biz onu içeriye almadýkça o hala kapýda bir umutla duruyor ve bekliyor diyorum.

Sahiden bunu söyler miydi? Neden söylemesindi ki? Ben etkileyici olmada da bir duruþla üslupla kapýda her gün dururken, bu duruþumla bir duruþ sergilerken, içimdeki heyecan bunlarý onlara hissettiriyor olamaz mýydý? Tarifsiz içimdeki boþlukla ben dururken bu boþluðu duruþum dolduruyor olabilir miydi? Alýþagelmedik bir durumla her gün kapýda beklemek içeriye bir adým atmak için hasretini çektiðim, soluklarýmýn baþý dumanlý daðlar gibi dumanla soluklamam o kýþ gününün soðukluðundan deðil de hasretle beklemememin, içimdeki kor alevlerin bir huzurla sönmesini bekleyen alýþlarýmla soluklarýmla bir soluk olmasýný mý temsil ediyordu? Böyle söyleyeceðini hiç zan etmiyorum! Eriþilmez olana beni eriþtirmeyen Yusuf abim, düþüncelerime deðer vermeyerek beni acýmasýz atmosferimin içinde acýlar içinde býrakýrken, kelimelerimle düþüncelerimin ufku temsil etmediðini düþünerek beni içeriye almýyordu galiba. Oysa ben kelimelerimi bir büyünün duru sesiyle dublajla seslendirerek onlar için hazýrlarken, karanlýklara ýþýk olsun diye tam ortasýna sönmez bir ampul takarak aydýnlatmasý için çabalarken, o hala yanan o ampulün düðmesini kapatarak, beni ve kendilerini karanlýkta býrakmaya çalýþýyordu. Kendileri bilirdi. Ben her zamanki heyecanýmla kapýnýn aðzýnda, dýþý olsa da pervazýnda bekliyor olacaktým. Ne için mi? Sahi ne içindi bakýn unuttum þu anda. Unutmuþ olmam unutulduðum anlamýna gelmiyor ki, Yusuf abi.

-Evladým Þükrü, kapýnýn aðzýnda durma sende gel içeriye, bir çözüm bulmak için günlerdir düþünüyoruz riskli olduðu için güvenilir bir çözüm bulamýyoruz, senin sýra dýþý anlayýþýnla bize bu çözüm için kýsa yol önerebilir misin?

Ýþte burada kendilerine güvenmediklerini bana da güvenerek, bir þeyi baþarmak için el atmamý isteyerek, þevk çýðlýklarýma ortak olmak istiyorlar bende buna yok demem elbette ki neden olmasýn? Ne mi yapacaðým? Az sonra görürsünüz ve anlarsýnýz. Tamam sizi merakta býrakmayayým,

-Þeker hastasý olan Remzi amcanýn yaralarý iyileþmiyor, buna biz çözüm bulamadýk sen bir þeyler söylemek ister misin?

Neden söylemeyeyim ki? Bende þeker hastasýyým ve yaralarým geç iyileþiyor, ben çeþitli kremler sürerken tentürdiyot kullanýrken oðlum Ahmet ” baba neden (þeker hastasý olup yaralarý iyileþmeyenler bana buradan yazabilir)kullanmýyorsun, bunun çözümü budur Rabbim izni yardýmýyla demiþti, sanki ilk defa duymuþtum bunu, her zaman çözüm odaklý oluþumdan dolayý buna bende kulak verdim, kullandým faydasý oldu, neden paylaþmayayým ki?

-Remzi amcanýn iyileþmeyen kanayan yaralarýna,…dökersek kýsa zamanda iyileþir, bende böyle yapýyorum.

Oh çok þükür, sonunda beni de kapýdan içeriye alarak, fikirlerime çözüm odaklý araþtýrmalarýmýn faydalý olacak þekilde istifadelerine sunarak çabalarýmýn araþtýrmalarýmýn boþa olmadýðýný onlarý aydýnlatarak aydýnlatmama az da olsa rabbim izni ile bana sunduðu çareleri sunmak için hazýr olduðumu söyleyerek rahata erdim. Akýl baþta yaþta deðil aramakta ve Rabbimde istemekle olurmuþ demek istiyorum, insanýn baþýna gelmeyince arayarak bulmayýnca olmuyor vesselam.

Mehmet Aluç