Nafaka arıyordu göklerde, bulutlara değecekti sanki elleri

Umudun durgun gölleriydi daldığı, düşse parçalanacaktı

Bileklerindeki titreyişlere hükmetti bir an, korkaktı dilleri

Dudağında yarım bir ıslık, vedaydı şimşekle birlikte çakan

Acımsı bir tadımdı mutluluk, ölümdü ona derinden bakan

 

Kimi saraylarda mutsuzdu dolaşır iken, kimi güneşi avuçlardı

Gönlündeki yükü boşaltırdı sıcacık bir yuvada, geceleri ağlardı

Eskimiş mevsimleri biriktirirdi delik cebinde, yokluğa yanardı

Bilmezdi ömürsüz ve başıboş yangını, ay ışığında tütün sarardı

Yağmurda yıkardı saçlarını, sessiz çığlıklarla içten içe kanardı

 

Her inilti ağrıyla başlamazdı oysa, sözcükler kınalı bir umuttur

Göğsümde kanlı bir bıçak hayat, hüzünlerin derinliği soyuttur

Renkli bilyelerle sevişir düşlerde çocuklar, öyküler somuttur

Bulutlarla sevişir bir adam, gözyaşlarını hep rüzgâr kurutur

Döner devranın garip çarkı durmadan, bir gün onu da öğütür

 

Selahattin YETGİN

( Bulutlarla Sevişir Bir Adam başlıklı yazı S. Yetgin tarafından 13.12.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.