Sen gittin ya ev sessiz, doğa sessiz, kent sessiz,

Senmişsin taş duvara nefes veren, can veren,

Sen gittin kalem sessiz, şair sessiz, rint sessiz,

Senmişsin gönüllere aşkla heyecan veren.

 

Yoksun ya, hasretinden gönül yalnız, dil yalnız,

Duyguları yazacak kalem suskun, el yalnız,

Kar kaplamış yolları, sana giden yol yalnız,

Tereddütsüz gelirim olsa yolu gösteren

 

Gittin ya, oda suskun, kapı suskun, cam suskun,

Yağmur yağsa damlamaz, üstümdeki dam suskun,

Günün yorgunluğundan efkârlı akşam suskun,

Kavuşunca sökülür göğsümdeki cenderen

 

Biri olmalı derdin, her an biri olmalı,

En derin bakışlarla gönüllere dolmalı,

Solacaksa bu güller ikisi bir solmalı,

Sen yoksan açmaz olur dalında yediveren

 

Sanma huzurlardayım, yokluğun taştan ağır

Hasretine düşmüşüm yanıp duruyor bağır

Ya çık gel, ya da beni kendi yanına çağır

Coşari’yi ortada bırakıp gitme ceren


İbrahim COŞAR

( Sen Yoksun Ya başlıklı yazı İbrahim COŞAR tarafından 20.02.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu