ANNE ÖZLEMİ

Yağmurda ıslandıkça üşüdüğümü sanıp,
Acıkmışımdır diye pekmeze ekmek banıp,
Yedirdiğin günleri hala hatırlıyorum.
Öldüğünü unuttum, düşlerime aldanıp.

Terleyince üstümü değiştiren yok anne!
Mezarına gelmişim hele bir kez bak anne!
Her gün hayalimdesin kırlaşmış saçlarınla
İnan abartmıyorum, çok özledim çok... Anne!

Eğirmeçte yünleri eğirmeni özledim,
Üstüm başım çamurken bağırmanı özledim,
Gül yüzünü özledim, gülüşünü özledim,
Oyun oynarken eve çağırmanı özledim

Yorgun gönlüm ister ki hep yanında kalayım
Aradığım huzuru gözlerinde bulayım
Yıllar hayli yıprattı, koynunda yer aç bana.
Dizlerinde en derin uykulara dalayım,

Bugün anneler günü ne sen varsın ne babam
Hayata tutunmaktır bu dünyadaki çabam
Coşari bildiği tüm duaları okudu
Bölüşsünler, burada yatan dost ve akrabam

11.05.2024/Samsun

İbrahim COŞAR
( Anne Özlemi başlıklı yazı İbrahim COŞAR tarafından 11.05.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu