Gidenlerin ardından az gözyaşı akmadı
Gelinlik kızlarımız ak yemeni takmadı
Düşman kurşun sıkarken yaşlarına bakmadı
Sayısız Mehmetçiğim yatar Çanakkale’de
Yemek yoktu,açtılar ama onlar dayandı
Düşmanın imkanı çok kuvveti de ayandı
Kınalı kuzulara analar nasıl yandı
Güneş başka hüzünle batar Çanakkale’de
Binlerce yıl geçerek uzasa da arası
Nerdeyse bir asırdır içimizde yarası
Dilimizden düşmüyor acıklı hatırası
Çünkü hala kalbimiz atar Çanakkale’de
İman ile şahlandı orda Türkün sancağı
Toprağa düşen canlar yaktı nice ocağı
On beşliyi sararken hilalimin kucağı
Al bayrağım kaşını çatar Çanakkale’de
Onlar gözler önüne bir destanı serendir
Koca Seyit askerin yardımına erendir
Mustafa Kemal Paşam hücum emri verendir
Kahramanlığa anlam katar Çanakkale de
beyazmelek