''4 Nisan 1953 günü TCG Dumlupýnar Denizaltýsýnda Þehit Olan Türk Denizcilerine''


Ölüm kolaydýr vatan için
Bir an bile düþünmeden verilir can
Zor olan nedir bilir misiniz a dostlar?
Sevdiklerinizin þehit olup da
Mezarlarýnýn gönüllerde olmasý
Üzerlerine bir avuç da olsa vatan topraðý atamamak
Bayramlarda mezarlarýna gidememek
''Baba ben geldim''diyememek...

Acý olan budur iþte
Yoksa gerisi ''výz gelir týrýs gider''

Çanakkale
Sen ki geçit vermedin zamanýnda
Yedi Düvele bile
Sen ki hâlâ türkülerimizin göz bebeðisin
Yüreklerimiz titrer durur
Yurduma olmuþsun her daim gurur...

Zamanýnda
Baðrýna binlerce vatan evladýný yatýrdýn
Nice müttefik gemilerini
Topla tüfekle iman ile batýrdýn...

Sularýnda özgürlük türküleri söyledik hep
Gözümüzün bebeði, donanmamýzýn direði Dumlupýnar'ý mýzý
Aslan gibi evlatlarýmýzý istedin
Al senin olsun Çanakkale
Bas baðrýna onlarý bas...
Bundan sonra hiç bir gemimizde
Bu ismi göremeyeceksin bir daha
Tarihe altýn harfler ile yazýldý zaten adlarý
Haykýrdý Ast Subayým Selami
Ümit kalmadýðýnda hayattan
Bura da biraz gözleriniz dolsun
Bizi sakýn unutmayýn''Vatan Sað olsun''

Onlar zaten elli küsur senedir
Sevenlerinin ve milletimizin kalbinde
Kahraman Dumlupýnar ve komutanlarým
Hakkýmýz helaldir hepinize...

''Bir hilal uðruna'' güneþler de battý zamanýnda...

Deniz için doðmuþlardý
Deniz içinde can verdiler
Bir an gözlerini kýrpmadan...

Türk’üz türkü çaðýrýrýz ya
Hala yankýlanýr o türkü Nara Burnu açýklarýnda
Denizin seksen metre altýnda...

''Ahhh bir ataaþ veeer cigaraaamý yaakayým
Sen sallan geeel ben boyunaaa bakaaayým''

Þehitler ölmez derler
Ve onlar ölüme bile türkü çaðýrarak gidenler...