Aþkým

Senin hasretindir kalbimi yoran

Þu yüreðim yandý kor oldu aþkým

Sana ait resim koynumda duran

Baka baka gözler yoruldu aþkým

Hasretin rüzgarý boynumu biçti

Ruhum da kapanmaz yaralar açtý

Sormadýn halimi seneler geçti

Bu garip sana çok darýldý aþkým

Sen gideli kaç yýl oldu buradan

Hatýrlatsýn sana yüce yaradan

Þu deli sevdamý sanma sýradan

Özlem kurþunuyla vuruldu aþkým

Ele güne karþý ses ver bir ara

Sensiz divaneyim onmaz bu yara

Þaþýrdým gideyim hangi diyara

Aramýza duvar örüldü aþkým

Sensiz bu dünya da nasýl güleyim

Yerini bilseydim çýkýp geleyim

Ferhat deðilim ki daðlar deleyim

Yoluma tuzaklar kuruldu aþkým

Çekilmez dertlerim olsa peþimde

Hergün yansa alev topu döþümde

Of demezdim seni görsem düþümde

Þahin hayaline sarýldý aþkým

Almanya

Ali Þahin (Elbistanlý)

Diyarbakýrdan Elbistan a döndüðüm de niþanlýmdan bir mektup daha gelmiþ açtým okudum benden özür diliyordu babamýn söylediklerine dayanamadým bir kýzgýnlýk anýmda mektubu yazdým diyordu, çünkü benimle evlenmesini babasý istemiyordu, Almanya da niþanlýmla sen kimsesiz fakir birine vardýn diye alay ediyormuþ onun için yazmýþ bende anlayýþla karþýladým haberleþmemiz hep mektupla oluyordu bir kaç mektuptan sonra birbirimizi daha da çok sevdiðimizi anlamýþtým ben çok rahatlamýþtým ama hasreti beni yakýp kavuruyordu çok özlüyordum iki yýl geçmez sanýyordum hep niþanlýmý düþünüyordum beni tanýyan insanlar Ali sen çok deðiþtin o güler yüzün neþen kalmamýþ diyorlardý asýk suratlý birisi olduðumun bende farkýndaydým niþanlýmýn ilk mektubu beni baþka dünyalara çekmiþti her halde yüzümün asýk olmasý onun etkisiydi

Aþkýmýz büyüktü birþey olacaðýna inanmýyordum ama bir yandan da korkuyordum bu iki yýl içinde benden ayrýlýrsa diye

Otobüste çalýþýrken gece yolculuðunda yolcular uyuduðu zaman ben arka tarafta oturur geçtiðimiz yerlerde köylerin þehirlerin uzakta yanan ýþýklarýna bakar niþanlým aklýma gelirdi o ýþýklarý niþanlýma benzetirdim hiç aklýmdan çýkmazdý derdim þu en uzak ýþýk olsa otobüsten iner yanýna giderdim ama Almanyanýn uzaklýðýný düþününce kahrolurdum uzaklýk beni baðlýyordu çaresizdim.

Öyle hasret dolu günlerim geçerken Zeliha ablamýn evlenip gebzeye baðlý çayýr ovaya gelin dittiðini öðrendim birgün Ýstanbul seferini yaperken otobüsten çayýr ovada indim sabah beþ civarýydý otobüsün þoförüne akþam geçerken beni indiðim yerden almasýný söyledim tamam dedi bensiz yani mavinsiz istanbul a gitti. Ablamýn adres olarak yeni mahalle olarak duymuþtum yenini mahalle e beþ kara yoluna altý yüzmetre uzaklýkta tepenin üstünde biryerdi yürüyerek çýktým köþede bir bakkal vardý ona sordum bakkal tanýyormuþ bana ablamýn evini gösterdi bahce içerisinde duplek güzel bir evdi bahce kapýsýnda biraz bekledim zile basmakta biraz terettüt ettim çünkü eniþtemi tanýmýyordum

belki ablam bizlerden bahsetmemiþ olabilirdi ben öyle düþündüm ablamýn niþanýnda düðününde kardeþ olarak ben yoktum bu yüzden eve girmeden geri dönmeyi aklýmdan geçirdim sabah saat altý civarýydý erken biraz bekledim evin kapýsý acýldý bir adam çýktý beni orda beklerken gördü adam eniþtemmiþ bana buyur kardeþ birinemi baktýn dedi hemen anladým çok iyi bir insan olduðunu dedim ben Zelihanýn kardeþiyim hemen bana sarýldý hoþ geldin neden kapýnýn önünde bekliyorsun gir içeri aplan çok sevinecek dedi eniþtem bahcenin içinden Zeliha misafirin var diye baðýrdý ve ablam kapýdan çýktý yine ablama kavuþtum eniþtem siz hasret giderin ben iþe zaten geç kaldým akþama görüþürüz dedi ve gitti

ablamla biraz dertleþtik kardeþim sen uykusuzsun halin periþan gözüküyor biraz istersen odaya geç yat dedi uykusuzluktan göz kapaklarýmý kaldýramýyordum öðleye kadar uyudum kalktým aplam kahvaltý yemekler hazýrlamýþ beni ne güzel aðýrladý öyle güzel yemekleri bir ev ortamýnda daha yememiþtim karýmý doyurdum biraz ablamla sohbet ettik akþam oldu eniþtem iþten geldi biraz ordan burdan derken vakit geçi verdi çalýþtýðým otobü akþam dokuz on civarý geleceðini eniþteme söyledim müsade istedim eniþtemde nezaman canýn isterse gel burasý aplanýn evi dedi bende olur eniþte dedim vedalaþtýk ben tekrar e beþ kara yoluna indim bir petrol istasyonu vardý ebeþ kara yolunun Ankara istikametinde petrolün giriþ yerinde köþede bir taþ vardý o taþýn üzerine oturdum otobüsü bekliyordum taþýn etrefýnda birkaç çiçek açmýþ sarý papatya birini koparmak istedim çiçeðe kýyamadým koparýp neyapacaðým dedim kendi kendime orda niþanlým geldi aklýma duygulandýn gözümden iki damla yaþý çiçeðin üzerine düþürdüm ve þöyle dedim özledim sesini bu þiiri orda okudum gözlerimden yaþlar akarak.

Özledim seni

Yol kenarýna oturdum,dünden beri,

Aktý gitti uzaða gözümün seli,

Oldum,yolkenarýnda divane deli

Çok bekledim gelmedin,özledim seni.

Sen,geleceksin diye çýktým bu yola,

Bütün iþleri býrakýp verdim mola,

Elimi açýp ettim mevlama dua,

Çok bekledim gelmedin,özledim seni.

Yol üstüne kazýdým,senin adýný,

Gözlerim,görmez oldu inan yakýný,

Yoldum bitirdim aðarmýþ saçlarýmý,

Çok bekledim gelmedin özledim seni.

Gözlerim,yollara baktýkca süzüldü,

Bak senin hayalin,karþýmda dizildi,

Yüreðim,yanýp kavruldu hep üzüldü,

Çok bekledim gelmedin,özledim seni.

Gel artýk,bitir þu dinmeyen hasreti,

Kalmadý,þu yorgun kalbimin kuvveti,

Hasret,yol kenarýnda beni taþ etti,

Çok bekledim gelmedin,özledim seni.

Þahin dondu taþ oldu yol kenarýnda,

Gör çiçekler,açmýþ taþýn etrafýnda,

Suluyor,onlarý hep göz yaþlarýyla,

Çok bekledim gelmedin,özledim seni.

Orada çok duygulanmýþtým gözlerim kýzarmýþtý otobüs geldi bindim Bahattin usta n oldu Ali ablandan ayrýlmak zormu geldi diye sordu evet Bahattin abi dedim o kýzarmýþ gözlerle yolculara hizmet etmeye baþladým yolcularýn kimi su istiyor kimi torba diyor benim içim kan aðlýyor ama ekmek perasý için iþimi yapýyordum oysa çalýþmaya hiç mecalim yok benim için çok zor bir yolculuk oldu

Elbistan a geldik yolcularý indirdik ben otobüsü yýkadým temizledim otelime gittim otelde resepsyonda çalýþan bir arkadaþ vardý beni görünce Ali n oldu çok periþan bir halin var dedi bende n olsun kardeþ herzaman ki halim iþte dedim odamýn anahtarýný aldým odama çýkarken orda otel müþterilerinden biri arkamsýra kahkayla güldü ben arkama bakmadan odama çýktým o adamýn kime güldüðünü bilmiyorum ama ben kendime yorumladým yataðýma uzandým aklýma aþaðýya inip adama sormak geldi içimden sinirlenmiþtim neden gülüyorsun diye yataktan kalktým kapýdan çýkarken geri vaz geçtim þimdi kavga falan ederim diye oturdum adamý unuttum niþanlýmý düþündüm þöyle bir þiir geldi aklýma belki bu þiir beni bir nüsubetten korudu yazdým yattým þiirde o zaman ki acemiliðimi mazur görün

Kimse kirmesin araya

Bu gün yine dertlerimi

Bak dizdim tek tek sýraya

Görülecek hesabým var

Kimse girmesin araya

Baþlasýn gönlüm dertlerle

Cýngar ederek kavgaya

Alýnacak bir ahtý var

Kimse girmesin araya

Yýllarýmý çaldýn diye

Geçliðimi yedin diye

Sorulacak sorusu var

Kimse girmesin araya

Yarim geldi aklýma

Yalnýz daldým efkarýna

Anlatacak sýrlarým var

Kimse girmesin araya

Bir güzelin sevdasýna

Kýymýþým ben bu canma

Yakacak aðýtlarým var

Kimse girmesin araya

Þahin de dertler birikti

Döndü aðýr bir yaraya

Dökülecek derdim var

Kimse girmesin araya

Sabah kalktým otobüs terminaline gittim þirketten birisi bana bir teklif verdi ben bir otobüs alacaðým ama Elbitan da deðil de gazi Antepte çalýþacaðým benimle gelirmisin dedi bende düþündüm Elbistan dan sýkýlmýþtým Antepte çalýþmak deðiþik insanlar tanýmak zor geçen zamanýmý hýzlandýracaðýný düþündüm ve kabul ettim yanýnda çalýþtýðým Bahattin abiye durumu anlatým Ali gidebilirsin hakkým helel olsun git dedi vedalaþtým bir hafta sonra teklifi veren adam otobüsü aldý ve Antep seç firmasýna gittik o zaman 302 es otobüsleri yeni çýkmýþtý seç firmasý yeni otobüslere özel servis veriyordu yani akaþam saat dokuz öðlen on üç sabah sekiz hatlarý özel oluyordu hiç durmadan bir seferden gelip diðerine gidiyorduk seç firmasý çok disiplinli bir firmaydý giyime davranýþa dikkat etmek zorundaydýk ben çok iyi uyum saðlamýþtým gök mavisi gömlek lacivert pantolon bana çok yakýþmýþtý yolcularýn dikkatini çekiyordum bunu bana bakýþlarýndan his ediyordum Antepte seç firmasýnda benim gibi sarýþýn yeþil gözlü biri daha yoktu Antep terminalinde ün yapmýþtým yakýþýklý mavin diyorlardý beni çok seviyorlardý bu durum beni çok mutlu ediyordu insanlar tarafýndan sevilmek kadar gözel bir duygu olmasa gerek diye düþünüyorum.

Birgün Antepten otobüse kanadalý bir yabancý bindi otuz yaþlarýnda bir adam Ýstanbul a gidiyordu Urfa tarafýnda araþtýrmalar yapmýþ mesleði mimar olduðunu çat pat tükcesiyle söyledi adam inanýn aynen bana benziyordu yeþil gözlü sarýþýn adam bana bakýp þaþýrdý bana sordu sen yabancýmýsýn diye ben hayýr türküm dedim, türkcesi çok azdý ama anlaþýyorduk ismi daniel olduðunu söyledi danilelle on beþ saatlik yolculuk boyunca konuþtuk ilgilendim mola verdiðimiz restoranlarda yanýmýza davet etim ozamanlar otobüs personeline özel yemekler verilirdi danielin yemekler ve benim kendisiyle ilgilenmem çok hoþuna gitti ve istanbul a geldik kanadaya döneceðini söyledi türk usulü sarýlýp vedalaþýrken Ali bana adresini verebilirmisin sana kanadadan mektup atacaðým dedi o an sebebsiz bir duygusallýk gözümü yaþarttý resmen aðladým bana tekrar sarýldý üzülme Ali dedi ama ben onun gidiþine üzülmedim sonuçta bir yabancý bir daha asla göremyeceðim birisi ama daniel zannetti kendisine aðladým neden aðladýðýma ben bile anlam vermedim köy adresimi yazýp verdim ayrýldýk.

Ben bir daha beni arayacaðýna inanmýyordum çünkü türkiye neresi kanada neresi diyordum onun için hiç hayalini bile kurmadým unutmuþtum aradan iki ay gibi bir süre geçmiþti daniel bizim köye bir mektup göderiyor benim Antepte olduðum için gelen mektuptan haberim yok köydekiler benim Antepte çalýþtýðýmý dahi bilmiyor Antepte sekiz ay çalýþýp Elbistan a dönmüþtük

Köyden danielden gelen mektubu aldým zarfýn içinde annesinin ve yirmi iki yaþýnda olan kýzkardeþinin evlerinin önünde çekilmiþ bir fotoðraflarý ve iki tane kaðýt vardý kaðýtlar ingilizce yazýyordu bir kelimesini bile anlamam mümkün deðildi Elbistan da ingilizce bilen birini bulamadým kaðýtlarda ne yazýyor çok merak ediyordum birgün Adanaya geldiðimde bir yabancý dil tercümanýna gitim kaðýtlarý türkceye çevirmesini istedim tamam çevireyim ama yarýn gel al dedi ama benim zamaným yoktu Elbistan a tekrar dönmem gerekiyordu tercümana dedim ozman siz çevirin ben bir hafta sonra yine geleceðim o zaman alýrým dedim ve bir hafta sonra geldim kaðýtlarý aldým.

Aynen þöyle yazýyordu Ali seni anneme ve kýz kardeþime anlattým otobüste çektiðim fotorafýný gösterdim seni burda görmek için sabýrsýzlanýyorlar bizim büyük bir çifliðimiz var maddi durumumuz çok iyi buraya gelirsen sana çok iyi bakarýz kýz kardeþim seni çok sevdi annemde öyle sana bir davetiye yolladýk diye yazýyordu evet kaðýtlardan birisi davetiyeydi ne yapmam gerekiyor hepsini yazmýþlardý bana sadece pasaport çýkarmak kalýyordu ama ben niþanlý biriydim çok düþündüm Almanya da ki niþanlýma haber vermem gerektiðini düþündüm bir mektup yazdým mektubun cevabý iki hafta sonra geldi o arda da ben pasaportumu aldým niþanlým çok kýzýyordu ben seni Almanyaya getirmek için uðraþýyorum kanadaya gidemezsin diyordu

Ben niþanlýmý çok sevdiðim için kanadaya gitmekten vaz geçtim daniele gelemiyeceðimi yazdým aldýðým pasaportu Almanyaya gitmek için kullanýrým böylece boþuna masraf etmemiþ olurum diye düþündüm ve zaman geldi niþanlýmýn Almanyadan gelmesine bir hafta kalmýþtý iþimi býraktým Ýstanbul a Zeliha ablamýn yanýna geldim niþanlým ailesiyle Almanyadan arabayla geleceklerdi Ýstanbul da karþýlamayý düþünmüþtüm ablamýn telefon numarasýný vermiþtim niþanlým istanbul a girdik diye aradý ben yola çýktým bekledim ve geldiler iki yýl hasretini çektiðim niþanlýma kavuþtum ordan ablamýn evine getirdim ablamýn hazýrladýðý yemakleri yedikten sonra minibüsle gelmiþlerdi bende minibüse bindim ve Adanaya doðru yola çýktýk yolda gelirken yanýmýzda niþanlýmýn ailesi olduðu için hiç konuþma fýrsatýmýz olmadý ancak göz ucuyla birbirimize bakýyorduk birbirimize özlemimiz bakýþlarýmýzdan belliydi

Adanaya geldik benim gidecek bir yerim yoktu niþanlýmýn evlerinde kalmak zorundaydým kayým babanýn kalmama gönlü almasa da bir gün orda kaldým ama niþanlýmla yine konuþma fýrsatým olmadý ertesi gün hep beraber köye gittik köyde niþanlýmla konuþma fýrsatým oldu neyapacaðýz döðün falan yapacakmýyýz dedim niþanlým hayýr bu sene nikah olacaðýz seneye düðünü yaparýz sonra Almanya da benim iþ bulmamlazým seni getire bilmek için dedi ben iki yýl ayrýlýðý zaten çok zor geçirmiþtim buna bir yýl daha eklenmiþti bu bir yýlý nasýl geçireceðimi düþünmeye baþladým ve niþanlýmla doðru dürüst doyasý gezip tozmadan bir aylýk tatilleri sona erdi ayrýlýk vakti gelip çattý niþanlýmý Almanyaya tekrar yolcu ettim Elbistan a döndüm eski çalýþtýðým otobüsten ayrýlmýþtým baþka bir adamýn yanýnda iþe beþladým ama yeni patronum kafamý sarmadý bir kaç þehir e gidip gelince ayrýldým böyle beþ altý sefer iþ deðiþtirdim birgün biriyle Ýstanbul a gelmiþtik otobüsün þoförüyle tartýþtýk istanbul da iþten ayrýldým

artýk otobüs mavinliðinden býkmýþtým bu bir yýlý Ýstanbul da kalmaya karar verdim

Ýstanbul da bir üvey dayým vardý yani Zeliha ablamýn öz dayýsý daha önce hiç görmemiþtim Ýstanbul bahçeli evler semtinden marongoz atolyesi olduðunu duymuþtum gitim dayýmýzý buldum beni görünce çok sevindi feyzi dayýma artýk Elbitan a dönmeyeceðimi burda bir yýl geçici bir iþ aradýðýmý söyledim feyzi dayým buluruz ya yeðenim merak etme sen dedi kendisin zaten iþleri iyi deðilmiþ dükkanýn bir köþesine kabin gibi bir yer yapmýþ içine iki tane ranza koymuþ orda yatýp kalkýyordu çocuklarý memlekette býrakmýþ onlarý dahi yanýna getirememiþ bana dedi Ali þu ranzanýn birinde yatarsýn sana iþ buluruz dedi o daracýk yerde bir hafta yattýk

Birgün atölyenin önünden feyzi dayýmýn tanýdýðý biri geçiyordu feyzi dayým birol diye seslendi adam yanýmýza geldi dayým bu çocuk benim yeðenim geçici bir iþ arýyor senin çalýþtýðýn yerde iþ varmý diye sordu adam bana baktý akþam gece vardiyasýna gideceðim benimle gel patrona soralým belki seni iþe alýr dedi ve gitti akþam tekrar geldi beni feyzi dayýmýn yanýndan aldý iþ yeri çok uzak deðilmiþ yürüyerek gittik çalýþtýðý yer bir pilastik atölyesiymiþ içeriye girdik patronunun yanýna vardýk birol arkadaþ iþ aradýðýmý söyledi patronun ismi aslan tamam hemen iþe baþlasýn dedi para falan hiç konuþmadýk birol arkadaþ bana iþi göstermek için atölyenin içinde makinalarýn olduðu bölüme götürdü orda çalýþan iþcilere baktým otuz kiþi kadar çalýþan var ama hepsi bayan iþçiydi yaptýklarý iþ konfeksyon dikim evlerine pilastik elbise askýsý imalatý yapýyorlardý

Birol arkadaþla bir makinenin önüne oturduk bana iþi gösterdi iþ zor iþ olmadýðý için ilk günden öðrendim o gün sabaha kadar çalýþtýk sonra dayýmýn yanýna geldim ben iþ buldum diye sevindi ama ben rahat deðildim bir yýl boyunca dayýma yük olamazdým kalacak bir yer bulmam gerekiyordu ertesi gün birol arkadaþla iþe giderken kalacak bir yer bulmam gerektiðini söyledim birol vallahi Ali Ýstanbul da kalcak yer bulmak çok zor mecburen dayýnýn yanýnada kalacaksýn dedi iþ yerine vardýk ikinci günüm iþ baþladým patron aslan abi beni yanýna çaðýrdý iþi beðendin mi diye sordu bende çok beðendim ama benim kalacak yerim yok dedim aslan abi sen temiz bir çocuða benziyorsun bizimle çalýþmaya karar verdiysen kolay biz bir hafta sonra bu iþyerini mertere taþýyacaðýz orasý büyük elbet sana bir oda buluruz dedi bir hafta dayýmýn yanýnda idare ettim ve atolyeyi mertere taþýdýlar eski yerle yeni yerin arasý çok uzak deðil yine yürüyerek on dakikalýk bir mesafe merter  de ki atölye çok büyük bir iþ yeri oldu

Aslan abinin birde erdoðan isminde kardeþi vardý beni Erdoðan aldý bir yatak satan maðzaya götürdü dedi Ali sana bir oda vereceðiz burdan yatman için ne lazýmsa al parasýný biz ödeyeceðiz dedi oradan bir ranza döþek battaniye falan aldýk atölyeye getirdik atölyenin mutfaðýnýn karþýsýnda bir boþ oda vardý oraya yerleþtirdik aslan abi bana burda yatarsýn karþýnda mutfak orda da yer içersin çalýþýrsýn dedi ben çok sevindim yine rabbime duacýydým beni yine altýn gibi yürekli insanlarýn yanýna düþürmüþtü þüpesizki onun korumasý altýndaydým tabi bana düþen sorumluluklarý yerine getirmem doðru dürüs çalýþmam yapýlan iyilikleri emeðimle karþýlýðýný vermek zorunda olduðumun bilincindedim gece gündüz çalýþýyordum on gün olmuþtu bir gün bir kadýnýn makinesine pilastik ham maddesi dolduruyordum bir adam geldi kadýnlar fýsýl fýsýl konuþmaya baþladýlar dedim bu adamda kim kadýnlara neden konuþuyorsunnuz diye sordum dediler bu adam Galatasaray ýn eski fýtbolcusu gökben özdenak dediler o güne kadar hiç ismini dahi duymamýþtým sonra birol arkadaþýn yanýna gitim ona sordum bu adam ne diye gelmiþ diye birol ha sana söylemedim herhalde bu adam aslan abinin teyzesinin oðlu ayný zamanda aslan abide futbolcu Adana siporda oynuyordu ve bu atölyeyede ortaklar dedi ben þaþýrdým türkiyede ünlü birilerinin yanýnda iþe baþlamýþým

ama buna çok sevindim belki inanmayan olabilir onun için þu açýklamayý yapma gerði duydum benim türkiyede bir yerde ssk kaydým var oda bunlarýn atölyesinden baþka da yok sskdan sorulursa çýkar...neyse aradan bir ay geçti aslan abi müþterilere kamyonetle mal taþýyan þöföre kýzýyordu doðru dürüs bir þoför bulamadýk þuraya nalet olsun hepsi ayný karþýya mal götüren gelmiyor týrafikte kaldým fazla benzin yaktým diyor usandým býktým diyordu kýzdýðý þöför iþi býraktý gasteye ilan vediler yeni bir þoför aldýlar oda üç gün çalýþtý çünkü oda eskisinden beter yalancýymýþ ben aslan abinin yanýna vardým dedim aslan abi bir daha þoför arama aðýr vasýta ehliyetim var ben komyoneti sürebilirim denyince yahu

Alim demek senin birde aðýr vasýta ehliyetin var bize söylemedin ha diye biraz þakayla karýþýk kahýr etti

Kardeþi erdoðana söyledi bir hafta beraber gidin bütün müþterilerimizi Aliye öðret dedi Erdoðanla bir hafta bereber gidip geldik bana mal götüreceðimiz müþterileri öðreti ben mallarý taþýyordum hep zamanýnda gidip geliyordum daha da çok zamaným oluyordu boþ kaldýðým zaman makinelere mal doduruyordum aslan abinin güvenini kazanmýþtým dürüs çalýþmamýn karþýlýðýný çift aylýk veriyordu bende seneye düðün yapabilmem için para biriktiriyordum onun için azimle çalýþýyordum aradan üç ay geçmiþti bizim köyden biri geldi adý Erol dayýmdan öðrenmiþ yerimi oda Ýstanbul üsküdar da abisinin yanýnda kalýyormuþ bir yýldýr istanbul da çalýþýyormuþ bana dedi Ali abimlere yük oluyorum birde çalýþtýðým yere iki otobüs deðiþtirip gidip geliyorum kazancýmýn yarýsýný otobüs e veriyorum senin yanýnda iþ var mý dedi ben aslan abiye bir arkadaþýmýn iþ aradýðýný söyledim aslan abi madem senin tanýdýðýn gelsin çalýþsýn dedi sen izin verirsen odana bir ranza daha koyarýz seninle kalýr dedi ve erol arkadaþta iþe baþladý bu durum banada iyi gelmiþti yalnýzlýktan kurtulmuþtum erol çok iyi bir arkadaþtý gündüzleri erolla beraber çalýþýrdýk akþamlarý yalnýz kaldýðýmýzda türküler söylerdik

erol çok güzel türkü söylerdi hep ayrýlýk gurbet sýla özlemiyle dolu bende onu dinlerdim erolda benim gibi köyden niþanlýydý evlenmek için para biriktiriyordu yani kaderimiz aynýydý atölye de haftanýn altý günü çalýþýyorduk bir tek pazarýmýz boþtu bir gün pazar günü akþam atölye de kimse yok erolla çamaþýrlarýmýzý yýkadýk zaman geceyarýsý falan çamaþýrlarý çabuk kurusun diye makinelerin arasýna serdik orasý biraz sýcak oluyordu amma atölye büyük bir gürültüyle sallanmaya baþladý erol Ali debrem oluyor diye baðýrdý ben kapýya doðru kaçmak istiyorum kaçamýyorum sarsýntý o kadar büyük ki yürümek imkansýz ve biz dýþarýya çýkamadan sarsýntý geçti hýzla dýþarý çýktýk ortalýk tozduman içinde orda oturan insanlar da dýþarý çýkmýþlar o kadar çok korktuk ki anlatamam  deprem çok kötü birþey ALLAHIM bir daha kimseye yaþatmasýn sabah öðrendik deprem marmara denizinde olmuþ can kaybý falan olmamýþ buna þükür dedik ve böyle bir deprem anýmda oldu

Bu atolyede beþ ayýmý doldurmuþtum iþime alýþmýþtým on altý saat çalýþmama raðmen otobüste çalýþýrken yorulduðum kadar yorulmuyordum otobüs iþini unutmuþtum bir daha da o iþi yapmayacaðýmý düþünüyordum günler su gibi geçiyordu yedi ayýmý geçirmiþtim niþalýmdan bir maktup aldým bir ay sonra geliyoruz düðün yapacaðýz diyordu yani birsene dolmadan geliyorlardý buna çok sevindim hemen aslan abiye söyledim abi ben bir ay sonra iþten ayrýlýyorum benim yerime bir adam bul diye zaten benim durumumu biliyordu oda sevindi tamam Ali senden çok memnunum buraya nezaman gelirsen bu kapý sana açýk dedi bir ayýn on beþ günüde geçmiþti atölyenin kapýsýndan beni çaðýrdýlar seni iki kiþi görmek istiyor diye

kapýya geldim baktým Mustafa abim bir arkadaþýyla köyden gelmiþler þaþýrdým dedim abi burayý nasýl buldunuz diye sonra nerden bildin benim burda olduðumu ben kimseye sölememiþtim dedim abim dedi erolun ailesinden duyduk seni burada çok seviyorlarmýþ bizde köyde iþsiz güçsüz dolaþýyoruz Ali belki bizide iþe aldýrýr diye çýkýp geldik dedi Mustafa benim üvey kardeþim beraber büyümesekte beni iþ aramak içinde olsa arayýp bulmasý çok sevindirmiþti dedim abi sizi iþe aldýrmak puroplem deðil ama ben on beþ gün sora burdan ayrýlýyorum dedim abim ya bende daha dört beþ ay var sanýyordum dedi ben dedim abi madem ki çalýþmak için gelmiþsin seni iþe aldýrayým sen burda çalýþabildiðin kadar çalýþ dedim tamam dedi ve bunllarý aslan abinin yanýna götürdüm dedim aslan abi bu benim abim bu arkadaþta köylümüz buraya iþ için gelmiþler dedim

Aslan abi beni kýrmadý ali sen iþleri biliyorsun ver bir iþ çalýþsýnlar dedi ve bunlara makinada bir iþ verdim ayný gün iþe baþladýlar ben yataðýmý abime verdim diðer arkadaþýnada bir yatak aldýk erol ve abim diðer arkadaþ benim kurduðum oda da kalýyorlardý benim günüm doldu abimi oraya iþe yerleþtirdim niþanlýmýn gelmesine bir gün kala vedalaþýp oradan ayrýldým gebzeye ablamýn yanýna geldim Ýstanbuldan bir gömlekle pantolon almýþtým ablam pantolonun paçasýný kývýrdý giydim ablam dedi kardeþim ne güzel bir gömlek pantolon almýþsýn gömleðin yeþil çizgileri gözlerinin rengine uyuyor böyle elbiseyi kendine uyduran görmedim ALLAH nazardan saklasýn dedi benim sevincimden gözlerim gülüyordu belkide ablama öyle güzel göründüm.

Neyse bir gün sonra geldiler yine aplamlara ordan Adanaya gittik düðün yapacaðýz benim kimsem yok kayým babam üçsenedir çalýþýyor düðününü yapsýn biz karýþmayýz dedi benim biriktirdiðim para salona dahi mümkün deðil yetmez kayýn validem düðünde taký olmasýn benim bu güne kadar taktýðým takýlar sonra kýza takýlýr dedi yani kýz evladý deðil yada benim kimsem yok taký takaný olmaz öyle düþündü ve çarþýya çýkmýþtýk niþanlýmla niþanlým gelinlik bakacak bende damatlýk önce gelinliklere baktýk niþanlýmýn baktýðý gelinliðe benim cebimdeki para ancak yetecek beni bir korku sardý ama niþanlým çok anlayýþlý

dedi ben gelinliðimi alýrým sende damatlýðýný al salonda istemiyorum düðünü evimizin önünde yaparýz dedi ve niþanlým gelinliðini aldý bende damatlýðýmý sonra çalgýcýlarý buldum biryerden sandelye kiraladým birde kamaracý buldum bunlarýn parasýný verdim benim cebimde hiç param kalmadý

Aslýnda hiç düðün yapmak içimden gelmiyordu ama niþanlýmý çok sevdiðim için bu rezilliðe katlanýyordum rezillik diyorum çünkü öyle düðün yapmaktansa ölmeyi tercih ederdim

Ve üzüntümden nerdeyse ölecektim bir Allah ýn kulu beni rahatlatmak için bir kelime dahi etmedi ama insanlar nerden bilsinki benim içimde yalnýzlýðýn kimsesizliðin fýrtýnasýnýn estiðini göyaþlarýmýn içime aktýðýný ama niþanlým beni anlýyordu benim durumuma oda çok üzülüyordu akþama düðünümüz olacak ben ayakta duramaz hale geldim niþanlýmda bana üzüntüsünden ayný þakilde rahatsýzlanmýþtý düðünü iptal etmeyi düþündük çünkü ikimizde yataða düþtük ikimiz birden bir odaya yattýk saðlýk ocaðýndan bir saðlýk memuru geldi bize birer tane serum baðladý serumdan sonra aya kalktýk ama benim hala içimi kemiren birþeyler vardý

Çünkü gelini götürücek bir evim bir otel adasý dahi tutmamýþtým perihan aplanýn evine götürecektim bu düþünceler içinde akþam oldu düðünümüz baþladý insan düðününün hemen bitmesini istermi ama ben bir an önce bitmesini istiyordum o yüzden düðünde kimler vardý kimler oynadý hatýrlamýyorum sadece içimde kopan fýrtýnadan baþka ve düðün bitti bir taksiye bindik benim taraftan bir kaç kiþi taký verdi sonra kayýn valdem geldi kýzýna biraz para uzattý alkýzým bunlarý bundan sonra bu baban a baba demeyeceksin þimdi hadi gidin dedi çünkü kayým babam düðüne gelmemiþti biz perihan aplanýn evine gittik saðolsun perihan apla evini bizim için boþaltýp eniþtesinin evine gittiler ve o gün orda kaldýk ertesi gün köye gitik köydede doðru dürüs kalacaðýmýz bir yer yoktu Mustafa abimin daracýk bir evi vardý kendisi istanbulday dý orada bir kaç gün kaldýk tekrar Adanaya gittik orda burda derkan bir aylýk izin süreleri doldu Adanadan Ýstanbula kadar beraber geldik ve istanbuldan Almanyaya eþimi yolcu ettim eþim Almanyada önce iþ bulacak ev tutacak sonra beni istek yapacaktý

eþim almanyada yaþadýðý yerde iþ bulamadý sonra baþka bir þehir e frankfurt a baðlý dietzenbach kasabasýna halasýnýn yanýna geldi ve orda hava limanýnda iþ buldu sonra çok zorluklar içinde bir buçuk oda bir ev buldu ama altý ay geçmiþti eþim altý ay sonra benim yanýma geldi eþimi istanbulda karþýladým iki hafta beraberce gezdik tekrar Almanyaya yolcu ettim bir hafta ardan sonra bana Almanyaya gelebilmem için davetiye yolladý o davetiyeyle ankara alman konsolosluðuna vize için baþ vurdum bir ay kadar bekledikten sonra vizem ret geldi sebebi eþim Almanya da ikamet süresi sekiz yýlý doldurmadýðý için ozaman kanun öyleydi ikamet süresi vardý

Bende bir ihtiraz mektubu yazdýrdým alman konsolosluðuna aile birleþimi deðil eþimin yanýna turist olarak gitmek istiyorum diye iki hafta sürmedi alman konsolosluðundan bana en az altý ay uzatýlmýþ pasaportla gelin diye cevap geldi ve Ankaraya gittim vizemi aldým artýk kavuþmak için arada hiç bir engel kalmadý eþim uçak biletimi de gönderdi Almanyaya gitmeme üç gün kalmýþtý vizemi aldýktan sonra Adanaya gelmiþtim babamýn kardeþlerimin kimsenin haberi yoktu çünkü evlendikten sonra geçen yedi ayýmý kahraman maraþ aksu otobüs firmasýnda çalýþarak geçirdim Almanyaya geleceðim beni yolcu edecek kimsem yoktu Adanadan otobüse bindim Ankaraya geldim ordan esenboða hava limanýna geldim daha uçaðýmýn kalkmasýna sekiz saat vardý ben heycandan hava alanýna sekiz saat önce gelmiþim heycan içinde zamaný çok zor geçirdim.

Alman hava yollarýna ait büyük bir uçak geldi ben ilk defa uçaða binerek hayatýmýn türkiye bölümünü o gün kapadým. Devam edecek

1990 dördüncü ayýn yirmisekizinde Almanyaya geldim Ali Þahin (Elbistanlý)