Toprak kokusuyla uyandığım bir sabah..

İçimdeki saklı hisler ölü bir topraktan filizlenen bir çiçek misali

Apansız gün yüzüne çıkıverdi..

Göklerden gelen bir sır vardı
Belliydi
De ben o sırrın neresindeydim?

Peki adımlarımdaki bu telaş,
Bu acemilikte neydi?

Galiba bu sefer gerçekten çok korkuyordum.

Ve Rabbim hayra çıkarır mıydı hiç bilmiyordum.

Ancak tevafuk vardır.

Allah karşıma çıkardıysa bir hayır vardı.

Aylardan sonra iki aklı evvel;

Zeytin ağacı diktik hayallerimize.

Kelimeleri sevdim.

Kaybolmayı.

Kalû Belâ'da içine düştüğüm bu dert şair kıldı garip gönlümü.
Yeni bir dil
Zamana ve mekana uygun bir lisan eder bu şair.
Ve sevdimi
Gam nedir tanımaz ezer de geçer,
Yalın ayak gezer,
Nöbet alır,
Dize getirir dağları.
Ve sevdimi
Şehri kuşatır deler de geçer ritmini…

 

Doruklarına dem vurmuş kalbinin
Güneş desen karabasan gibi çökmüş üzerine
( Göz başlıklı yazı Artist Şair tarafından 14.06.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.