1
Gömütü hüzün ve baki ne
çok duygu
Cebelleşirken gökyüzü
Hep değil mi şu gönlün
Yol bulma umudu…
Kayıp satırların izinde
Ne çok telaş
Ne çok imge saklı
gülüşünde
Minik bir buse
kondurdum resmine
Adını ömür bildiğim.
Ve yol verdim hüzne
Dosta düşmana nazire
edercesine
Son bir izlek olsa da
Neler saklıymış meğer
geride kalan
Onca yalanda.
Nedir doğru nedir
yanlış
Kelime kelime öğretti
babam.
Kim bilir,
Belki de bu yüzdendir
Hayata gösterdiğim tüm
özen.
Tek tek biledim
üzünçleri
Çiviler çaktım gönül
duvarıma
Ve asılı kaldı adım
Sayfanın en sonunda.
Son bir nokta,
Bak görmez misin
Resminin tam da
yanında.
Bir eksik bir fazla
Ne mi değişir,
Deme de asla.
Dünden kalan ne varsa
Hep bir telaş
Hep bir umut
Yine de gelemedim bak sona.
Son bildiğim kaçıncı durak
Hep haykırdım oysa:
Ne olur yakamı rahat
bırak,
Demekse tek teselli
Şükürlerim de saklı
avuçlarımda
Üzünçler zaten hepten
kıymete bindi
Gidişinden sonra.
Beterin beteri varmış
meğer
Neye etsem de rağbet
Gördüm ki, öyle kolay
kopmuyormuş kıyamet.
Sanrılardan örülü bir
zincir zaman zaman
Yine de umutlara odaklı
tüm yaşam.
Neler neler saklı, bir
bilsen.
Bilmesen bile
Zaten her şey saklı
bende:
Bana dair ve aykırı
olsa da
Gözümü kapattığımda
Gördüğüm son rüya.