SEN GİBİ
Bu güne kadar çok yanıldım,çok direndim,
Hasret kalbimde saplı,nedense hep adını dilendim,
Ve şimdi yüklendi omuzlarıma yokluğunun pençesi,
Seni sevdiğim yalan değildi,affını dilerim,
Özlemim sana,seninle yaşadığım günlere,
Özlemim sana,saçlarına takamadığım güllere,
Üzgünüm bugünlere ve dünlere,
Üzgünüm ardından yaş döken gözlerle,
Hiç kimse anlamadı beni,anlamsızlık vebali gönlüne,
Acıdığım, ne sen ne de ben değil, asil olmayan ömrüne,
Ve bütün ömrümü harcadığım,beni tanımayan gözlerine,
Seni sevmeye ömrüm yok,ateşini külle,
Benim yokluğum sana gam vurmadı,hissettiklerin yalandı,
Gözlerinde kuruyup giden bir damla yaşımdı,
Bütün gördüklerim sadece birer masalmış,
Seni sevmek ölmekten de acıymış,
Artık ben yokum olmasanda,
Ağlamayı unuttum,senden fazlası olmasında,
Hiç bir şeyin kanıtı yok güneş doğmasında,
Sözlerim nasihat değil,göz yaşların akmasında,
Yeşermişti bu aşkın meyveleri bizimle birlikte,
Minik yavrularımız,onlar daha birer serçe,
Kızgınlığım sana değil kendime,
Her baktığımda seni görünce gözlerinde,
Engeller koy hadi ömrüme sana ulaşamayım,
Ulaşırsam yoluna,nefessiz ama sensiz kalayım
Bir tek söylendiğim kağıttan üç beş satırdı,
Söyle şimdi gözlerimden akan bir yaştı,
'''onuda kurutayım''
Biraz yağmur yağar,biraz hüzün gider,
Bir ömür yarasına aklım gider,
Belki bugün belki yarında biter,
Olmadı bu dünyada,elbet Allah bir yer seçer,
Hiç kimse anlamadı beni ne tuhaf bir insandım,
Yanıp giden ateşte ismin gibi tüten dumandım,
Boş geliyor artık herşey külünde narındım,
Çünkü ben herkesi sen gibi sanardım,
Volkan ŞAHBAZ
