Eklenme Tarihi : 18.08.2015
Okunma Say�s� : 1927
Yorum Say�s� : 0

Son Yaz�lar�

A�an�n Asil �ti Ve Amelye �yk�-erhan Palab�y�k

A�ANIN AS�L �T� VE AMELYE

�YK�-ERHAN PALABIYIK

Amik Ovas�, kibrit �al�p tutu�turulmu� firez tarlas� gibi yan�yordu. Toprak, su her �ey buharla�m��, Alaeddin�in sihirli lambas�ndan ��kan sar�kl� dev gibi yukar� do�ru y�kseliyordu. Ova de�il de sanki bir g�ld�. G�ky�z�n� bir sis gibi kaplayan nem, Bari�e Da��'na �arp�p Yeni�ehir G�l�'ne d��yordu. G�l kenar�ndaki sulfato a�a�lar� kafay� bulmu� adam gibi sars�l�yor, dallar�n�, yapraklar�n� sall�yordu. S�caktan k�m�r karas� olan insanlar�, birbirinden ay�rt etmek zordu. Arap��, K�rt��, T�rkmen�i, �erkez�i, hepsi tand�rda yanan ekmek gibi kapkara olmu�lard�. Pamuk toplayan kad�nlar, �ocuklar, s�caktan kavrulmamak i�in ba�lar�n�, y�zlerini, boyunlar�n� keyfiye ile s�k�ca sarm��lard�, ama i�in i�in yan�yorlard�. Tarlalar�n ba��ndaki kuyular da olmasa amelyeler tutu�acaklard�. �Keremin arpa tarlas� gibi tutu�mu�� s�z�, Amik Ovas�'n�n insanlar� i�in s�ylenmi�ti sanki. Elleri nas�rla�m��, y�zleri k�r�� k�r�� olmu� bu insanlar, hem do�ayla, hem de a�alarla sava��yorlard�. Y�zy�llard�r s�re gelen, ezenlerle ezilenlerin sava��yd� bu. Kimin kazan�p kimin kaybetti�i belli olmayan bu sava�ta, kimi zaman el a�an el a�t�r�yor, kimi zaman da el a�t�ran el a��yordu. A�alar, yine �iftliklerinde keyif �at�yor, yoksullar da yine a�alar�n tarlalar�nda �rgatl�k ediyorlard�. Yeni do�an bebeklerin, ana rahminde do�may� bekleyen bebeklerin bile sava�t�klar�, bir sava� meydan�yd� Amik Ovas�.

Yine b�yle bir yaz g�n�nde Hasan A�a, �iftli�indeki �amlar�n aras�na kurdu�u hama��nda, nargilesini fokurdat�p a��r a��r sallan�yordu. Bir yandan da tarlas�nda pamuk toplayan amelyeleri g�zetliyordu. �iftli�in her taraf� �am a�a�lar�yla �evriliydi ve adeta sonbahar gibi esiyordu. Hasan A�a, beyaz mintan�n�n d��melerini a�m��, k�ll� g��s� ortaya ��km��t�. Hama��n �st�ne koydu�u ince d��ek kayd�k�a d�zeltiyor, sallanmaya devam ediyordu. Masmavi sularla dolu havuzun i�indeki karabal�klar (yay�n), sanki havuzun sonunu bulup da �zg�rl��ne kavu�mak ister gibi bir o yana, bir bu yana h�zla gidip geliyorlard�. Bazen �yle ani bir hareketle d�n�yorlard� ki havuzun i�ine bir adam atlam�� gibi �clump!� diye sesler ��kar�yorlard�. B�y�klar�n� s�vazlayan birer delikanl� gibi gidip gidip geliyorlard� ta ki meze olup a�an�n sofras�na gelinceye kadar.

Amelyeler, �iftli�in �n taraf�ndaki tarlada, s�ra s�ra olmu� pamuk topluyorlard�. Ba�lar�nda �avu�, �avu�un ba��nda da a�an�n vekili duruyordu. Vekil Sad�k, ba��ra �a��ra etrafa emirler ya�d�r�yordu. Amelyeler, sanki pamuk toplam�yor da y�z metre ko�usu yap�yormu� gibiydiler. Elleri adeta mekanikle�mi�, seri bir �ekilde h�zl� h�zl� pamuk topluyorlard�. Sa� ve sol el s�rekli i�liyor, kar beyaz� kozay� ald�� gibi �nl��e at�yor, t�pk� bir patos makinesi kay�� gibi �al��yorlard�. Kimi zaman ellerine pamuk dikeni bat�yor, bir ba�ka dikeni i�ne gibi kullan�p ellerindeki dikeni ��kar�yorlard�. �nl�kleri dolunca harala doldurulmak �zere g�t�r�l�p d�k�l�yordu. Harallar� doldurmak i�in gen� amelyeler se�ilirdi. �nce bir amelye, ayaklar�yla basa basa haral� dolduruyor, pamuk haral� bir kale gibi y�kselince ikisi �� bir olup basa basa, pamuklar� preslenmi� hale getiriyorlard�. �nl�klerine tutturduklar� kocaman �uvald�zlarla haral�n a�z�n� an�nda dikiyor ve �avu�u �a��r�yorlard�. �ki ki�i, omuz kantar�n�n iki ucuna ge�ip haral� tart�yorlar ve naylonun (r�mork) �st�ne at�yorlard�. Haral, dinlenmeye �al��an ak sakall� bir ihtiyar gibi yan yat�p kal�yordu. Amelye �avu�u, vekilin yan�na gelip defterini ��kar�yor, elindeki kopya kalemine bir �hoh!� yap�p kocaman bir �arp� at�yordu deftere. Amelyeler de yeniden pamuk toplamak ve bir haral daha doldurmak i�in kelebek gibi u�arak gidiyorlard�. Pamuk tarlas�n�n i�inde, g�n boyu s�ren gizli bir heyecan ve sevin� vard�. Toplanan her gram pamuk para demek, �ay, �eker, ila� demek, d��n, d�d�k, gelecek demekti. Kimi kendine bir dam yapt�rmay�, kimi de s�zl�s�yle evlenmeyi hayal eder dururdu. Amik Ovas�'n�n s�ca��, yerdeki ta�� bile kav gibi tutu�turmu�tu ama amelyeler buna hi� ald�rm�yor, makine gibi �al��yorlard�.

Hasan A�a, hama��n�n �st�nde s�t�n� i�mi� bir �ocuk gibi uyudu kald�. Hasan A�a, hep b�yle uyur kal�r, nargilesinin k�z� a��r a��r s�ner giderdi. Alt�n i�lemeli bu g�z kama�t�r�c� nargileyi, Halep'ten getirtmi�ti. Nargilesinin g�zelli�ini g�stermek i�in gelen misafirlere, mutlaka bu nargileden ikram ederdi� �am a�a�lar� sanki r�zgar �retiyor, bir o yana, bir bu yana esip duruyordu. Ne hikmetse �iftli�in d�� cay�r cay�r yanarken, i�i k�f�l k�f�l esiyordu. K�yl�ler, amelyeler, �iftlikteki hayat�, zevki, sefay� merak eder ancak korkudan yakla�amazlard�. A�an�n adamlar�, �iftli�i anlata anlata bitiremezlerdi. Sanki adamlar�n a�z�ndan bal ak�yor da amelyeler de onu yal�yormu� gibi dinler dururlard�. Adamlar yalan bile s�ylese inan�rlard�. A�alar, kolay kolay yanlar�na bir k�yl�y� ya da amelyeyi �a��rmazlar, ne s�yleyeceklerse vekilleri arac�l��yla s�ylerlerdi. Vekiller a�ay� temsil eder, a�a kadar da otoriter olurlard�. �iftliklerin etraf�nda ne bir �it, ne de duvar olmazd�. ��nk� zaten kimse buralara yana�maya cesaret edemezdi. A�alar, �iftliklerin d�rt bir taraf�na davar itleri ba�larlard�. Bu itler, en k��k bir sese veya harekete kulak kesilir, b�y�k bir g�r�lt�yle havlarlard�. A�alar�n itlerine �zel olarak bak�l�r, itina g�sterilirdi. Bu �iftliklere girebilmek i�in asil olmak, b�y�k adam olmak gerekirdi. �iftliklerin giri� kap�s�na, kocaman harflerle a�alar�n adlar� yaz�l�rd�, Hasan a�a �iftli�i, Mehmet a�a �iftli�i.Kemal a�a �iftli�i, gibi. Nedense yoksullar�n kap�s�nda hi� Yoksul Ahmet, Ezilen Mehmet, Kimsesiz Kemal yazmazd�. Emek�ilere verilen unvanlar gariban, yoksul, c�b�r, kimsesiz, k�yl�, �rgatt�. Allah'�n adaletinin, Amik Ovas�'na yans�mas� b�yle oluyordu herhal� Bu b�y�k kap�lardan a�alar, beyler, pa�alar, valiler, kaymakamlar, b�yy�k gumandanlar girip ��karlard�. A�alar�n, s�rt��lar�n Halep'ten, �am'dan getirdikleri e�yalarla donatt�klar� konaklar�nda, Antakya'dan, Belen'den, �skenderun'dan, Halep'ten, �am'dan, �dlip'ten gelen b�y�k adamlar a��rlan�rd�. Yenilenen, i�ilenin haddi hesab� olmazd�. Burada bir gecede yenilen �eyleri, y�lda yemezdi yoksullar. Renk renk giyinmi� Arap han�mlar�, adeta tavus ku�una benzerlerdi. D��ardan gelen asillerin yan� s�ra gelen yerli asiller, T�rk�e�yi ve Arap�a�y� tamamen unutur, onlar gibi Frans�zca konu�urlard�. Ne de olsa bu erk�n, Frans�z i�birlik�ileriydiler. Bir de Frans�z komutan gelse, sen g�r o zaman curcunay�. Arap m�zisyenlerin �ald�klar� oyun havalar�yla, esrar i�mi� gibi kendilerinden ge�erdi gelenler. A�alar�n, beylerin, pa�alar�n kulland�klar� jeepler, faytonlar da pek al�ml�yd�. Faytonlar bile alt�ndan, g�m��ten yap�lan i�lemelerle s�sl�yd�. A�alar�n, hem Amik Ovas�'nda, hem de devletin nezrinde dokunulmazl�klar� vard�. Ne de olsa onlar, asil insanlard�. Onlar� analar� do�urmam��, alt�n, g�m�� tanr�s� taraf�ndan yarat�lm��lard�. Ayaklar�ndaki mahmuzlu uzun �izmeler bile asildi. O, yanlar�ndan hi� eksik etmedikleri hezeryan sopalar� o, �aklatt�klar� k�rba�lar da asillere mahsustu elbette. Tanr�lar�n�n yery�z�ndeki temsilcileriydi bunlar. Devletin t�m ileri gelenleri, bir dediklerini iki etmezlerdi. Tanr� buyru�u gibi derhal yerine getirilerdi. Yoksa yerlerden yer be�ensindi kendisine. Sen yerine getirmezsen, getirecek adam m� yoktu devlette? Gelsin ba�kas� �iftliklerde kurulan alem sofralar�nda onlarca koyun kesilir, i�kiler i�ilir, meyveler yenilirdi. Amik Ovas�'nda kimsenin ad�n� bile bilmedi�i yiyecekler, a�alar�n sofralar�nda bulunurdu. Etrafa yay�lan e�lence sesleri, yoksulun a�l�k seslerini bast�rmak i�indi adeta. Geceyi ikiye b�len mavzer sesleri de yoksullar� korkutur, sindirirdi. Amik Ovas� kan kusarken a�alar, ballarla b�reklerle yetinmez, �evre k�ylerin g�zel k�zlar�n� da meze ederlerdi sofralar�nda. Bakir gen� k�zlar, kuruyemi�ti sanki. Ne olacakt� ki? Bir gecede, tuzsuz yo�urt gibi bozulacaklar m�yd� sanki? Can korkusundan, kimseler sesini ��karamazd�. �o�u k�yl�, namuslar� elden gitmesin diye a�alardan, �iftliklerden �ok uzaklara yerle�irler, hatta g�� ederlerdi. A�alar, Allah olmu�tu adeta.

K�yl�ler, y�zy�llard�r a�alara boyun e�mi�, diz ��km��lerdi. Zaten b�y�kleri de a�alara itaat etmeyi ��retmi�ti k��klerine. A�aya itaat etmek, Allah'a itaat etmek kadar sevapt�. �nce Allah'a iman, sonra a�aya itaat edeceksin. A�aya itaat etmeyen, Allah'a iman etmemi� olur� Yazg�lar k�m�r karas�yla yaz�lm��t�, e�ri b��r�, kapkara. K�yl�ler ve amelyelerin ayaklar�nda prangalar yoktu ama boyunlar�nda, a�an�n istedi�i zaman �ekebilece�i g�zle g�r�lmeyen zincirleri vard�. A�alar, o kadar da merhametsiz de�ildi. A�l�ktan gebermeyecekleri kadar �erle-��ple doyuruyorlar, �stlerini �rt�yorlard�. Kendi art�klar�, k�yl�lere yetip de art�yordu bile� Amik Ovas�, tanr� taraf�ndan a�alara tapulanm��t� sanki. Tarlalarda, �iftliklerde, Afrin Nehrinde, Asi Nehrinde, Sar�su'da, Karasu'da hatta hatta Amanos Da��'nda bile a�alar�n borusu �t�yordu. Da�lar ta�lar, u�an ku�lar a�alardan sorulurdu. Amik Ovas�'nda �yle bir �ark kurulmu�tu ki y�zy�llard�r durmadan d�n�yor, bir t�rl� k�r�lm�yordu. Zul�m ve s�m�r� �arklar� yoksullar�, kimsesizleri bir torba bu�day gibi ��t�p savuruyordu Amanos'un karl� eteklerine. Yoksullar, bir g�n bu �ark k�r�l�r da durur diye bekle�ip duruyorlard�, s��rc�k s�r�leri gibi. Ama bo�una bekle�iyorlard�. S�m�r�n�n ve zulm�n �ark�, �elikten, elmastan yap�lm��t�. K�r�lmas� olanaks�zd�. A�alar, Amanos Da��'n� bile zapt etmi�lerdi. Da��n ete�ine kurduklar� Belen Yaylas�, zulm�n kartal yuvas�yd�. Amik'in s�ca��ndan korunmak i�in Belen�e gelirlerdi a�alar. Yoksullar� ise ne Amik�in s�ca��ndan, ne de a�alar�n zulm�nden koruyacak bir Amanos yarat�lmam��t� hen�z. A�alar, onbinlerce d�n�m tarlay� ekip, bi�ip, har vurup harman savururken, yoksullar da onlardan art�k kalan birka� d�n�m tarlay� ekip bi�meyi nimet say�yorlard�. A�alar�n ellerinin, eteklerinin art�klar� ne bulunmaz bir nimetti? ��krediyordu yoksullar� Dualar Allah i�in de�il de kar�nlar�n� doyuran a�alar i�indi. Allah, uzun �m�rler versindi a�alara. Hatta onlar�n �mr�nden als�n, a�alara versindi. Bu kadar teslimiyet�i ve da��lgand� k�yl�ler. Gaipten gelecek sesi bekleyen bir yobaz gibiydiler. Sanki �rg�tlenmek, birlik beraberlik i�inde olmak i�in bir ses bekliyorlard�. Bu bekleyi�leri kim bilir daha ka� bin y�l s�recekti? Amik G�l� de a�alar taraf�ndan parsellenmi�ti. G�lden bal�k tutan k�yl�ler, bunlar�n yar�s�n� hara� olarak �iftliklere vermek zorundayd�. Yoksa bir k�r kur�una kurban gidebilirlerdi. K�yl�ler, Asi'den, Afrin�den, Karasu'dan, Sar�su'dan getirdikleri sular�n kurtlar�n� temizleyip i�erken, a�alar da hamaklar�nda buz gibi rak�lar�n� yudumlay�p sallan�rlard�� Birileri kundura giyerken di�erleri kara lasti�e raz�yd�. Yinede bu hallerinden pek �ik�yet�i de�illerdi. �ik�yet�i olanlar�n ise bo�azlar�, a�alar�n elleriyle s�k�lm�� ve bir torba a�z� gibi b�z�l�p bir k��eye at�lm��t�. Ne bi�im ya�am, ne bi�im kaderdi bu? Kimse bilmiyor, sormak da istemiyorlard�.

Reyhanl� caddelerinden gelip ge�en a�alar� g�renler, hemen aya�a kalk�p esas duru�a ge�erler ve �yle put gibi durup beklerlerdi. Kimi zaman a�alar, selam bile vermeden ge�erler ancak k�yl�ler, sanki a�a selam vermi� gibi �Aleyk�m selaaam a�am!� diyerek y�ksek sesle selam al�rlard�. A�a de�il de Azrail ve adamlar� ge�iyormu� gibi korkard� Reyhanl�l�lar. A�a ge�erken aya�a kalkmayanlar ve selam�n� almayanlar, a�an�n at�n�n nallar� alt�nda ezilerek cezaland�r�l�rd�. Yedikleri k�rba�larla, b��elek sokmu� gibi b��r�rlerdi. �imdiye kadar kim a�aya sayg�da kusur etmi�se Amik Ovas��nda bar�namam��, �ekip gitmi�ti. A�alar�n atlar�n�n nallar�ndan ��kan sesler bile bu yoksullar� korkutmaya yeter de artard�.

A�alar�n �iftlikleri, kurtar�lm�� b�lgeleriydi. Frans�zlar, ovay� i�gal etmi�ler, a�alar da onlar�n i�birlik�ileriydi. Buralarda devletin, h�k�metlerin h�km� ge�mez ve i�lemezdi. Tek ge�erli olan, a�alar�n koyduklar� kurallar ve kanunlard�. Zaten kanunlar da yoksullar i�in de�il miydi? A�alar, ellerini kald�rsa, kullar taraf�ndan emir say�l�p yerine getirilmiyor muydu? Yabanc�lar�n ve misafirlerin yan�nda son derece kibar, g�rg�l� asil g�r�nen bu a�alar�n, a��zlar� birer la��m gibiydi. �iftliklerinde ak�ama kadar: �Ulan, orospu d�l�! Ulan, kara a�..ktan ��km��lar!� diye ana avrat s�verlerdi. Bunlar�n kar�lar� da bir garipti. K�kenleri k�yl�yd� ama bir asil gibi davranmaya �al��rlard�. Kibar olmak i�in �yle �aba harcarlard� ki bir amelyenin, pamuk toplarken g�n boyu harcad�� enerjiyi harcar, yine de beceremezlerdi. Soytar� gibi giyinirler, kimi zaman kibar, kimi zaman da Amikli gibi konu�urlard�. Ne yapsalar h�d�kl�klerini gizleyemez, ba�ar�s�z olurlard�. Giyimleri, ku�amlar�, konu�malar�, her�eyleri suniydi. Yani iki kaz�san, bunlar�n asilliklerinin alt�ndaki k�yl�l�kleri ortaya ��k�verirdi� Her a�an�n bir e�k�yas� ve y�zlerce s�rt��s� olurdu. Agalar, bunlar� besler, gerekti�inde de kullan�rd�. Reyhanl�, Kuseyri, Yaylada�� s�n�rlar�nda vurulup �len binlerce s�rt��, a�alar�n adamlar�yd�. �al�p �arp�p a�alara getiren ve K�rt da��nda saklananlar da a�alar�n e�k�yalar�yd�. A�alar, e�k�yalara at, silah ve bol alt�n verir, gerekti�inde kullan�rlard�.

Geceleri el ayak �ekilince a�alar�n vekilleri, itlerin uzun zincirlerini ��z�p �iftli�in i�ine salarlard�. �iftli�in etraf�nda serbest�e dola�an itler, ne bulurlarsa par�alay�p ge�erlerdi. Kimi zaman tarlalara sal�nm�� mallar�, davarlar� par�alar, kar�nlar�n� doyurup d�nerlerdi. Mallar� i�in �ikayet�i olanlar� a�a: ��iftli�ime girmi�ler� diyerek jandarmaya ihbar ederdi. A�alar�n z�rh�, jandarmalard�. Jandarma da mal sahibini al�r g�t�r�r, falakaya yat�r�r ve ayaklar�n�n alt� kara lasti�e d�n�nceye kadar d�verdi. A�alardan davac� olan adamdan, bir daha haber al�namazd�. Ak�beti me�hul olurdu bunlar�n. �iftliklerde beslenen itler, sadece �iftlikte bar�nanlara dokunmazlar, onlar�n d��ndaki herkese, her canl�ya sald�r�rlard�. Bazen vekiller, itleri mahsustan ortal��a salar, etrafa sa�t�klar� deh�eti seyrederlerdi. Hasan A�an�n da itleri vard�. Zaten nesi yoktu ki? Her�eyi vard�.

Amelyeler s�caktan bo�ulmu�, amelye �avu�u dinlenme aras� vermi�ti. Afrin Nehri'nden f��larla getirilen sular� kana kana i�iyorlar fakat bir t�rl� serinlemiyorlard�. Ayaklar�, kara lasti�in i�inde v�c�k v�c�k olmu�tu terden. �alvarlar�n ortas� sanki �slat�lm�� gibiydi. Kuruyan terler tuza d�n��yor, �alvar�n ortas�nda beyaz bir �erit gibi iz b�rak�yordu. Koltuk altlar� ise zaten birer tuz oca��yd�. ��tikleri sudan, ellerine y�zlerine �arp�p serinlemeye �al��t�lar. Amik Ovas�'nda pamuk toplayanlar, genellikle Urfal�yd�. Trenlerle, kamyonlarla �ukurova'ya, Amik Ovas�'na gelen y�z binlerce pamuk amelyesinin kaderleri birdi. Bu y�l Urfa'dan, Alo da gelmi�ti Amik Ovas�'na. Alo, saf ve temiz bir delikanl�yd�. Amik Ovas�'n�n t�relerini bilmez, anlamazd�. O, sadece toplayabildi�i kadar pamuk toplay�p para biriktirmeyi ve k�y�nden g�zel bir k�z almay� d��n�rd�. Tarlaya herkesten �nce gelir, kocaman �nl��n� ak pamuklarla doldurur, amelye �avu�una bir �arp� daha att�r�rd�. Urfal�lar, motor gibi �al��rd� ama Alo, u�ak motoru gibi �al��rd�. Dinlenme aralar�nda herkes dinlenirken o, pamuk toplard�. �o�u kez amelye �avu�u, Alo'yu azarlar ve dinlenmesini s�ylerdi. Kimselerle konu�maz, i�ini yapar, hayaller kurard� Alo. �avu�un defterinde en �ok �arp� Alo'nunkilerdi. Ak�am olup da herkes i�i b�rakt��nda bile Alo, pamuk toplamaya devam eder, �avu�a bir �arp� daha att�r�rd�. Sonra kendi kurdu�u �ad�r�na gider, yeme�ini haz�rlar, �ay�n� demlerdi. Memleketinden getirdi�i birka� par�a kap kacak, bir yorgan, bir d��ek ve yast�kla idare ederdi. Yiyip i�tikten sonra bula��klar�n� da y�kar, erkenden yatard�. Kimi zaman Amik Ovas�'na �yle bir �iy d��erdi ki pamuklar ya�mur ya�m��as�na �slan�rd�. �iy d��t��nde amelye pamuk toplamazd�. Amelye �avu�u pamu�u kontrol eder, izin verirse toplan�rd�. Bazen �iy d��m�� pamuklar� da toplarlar, harallar�n en alt�na basarlard�. �iy d��en pamuk, kilo d�verdi ��nk�. Fabrika sahipleri ya da t�ccarlar, �iy d��m�� pamu�u almamak i�in kimi zaman harallar� a��p d�kerler, k�zar, ba��r�r �a��r�rlard�.

Alo, her sabah oldu�u gibi erkenden uyan�p tarlaya gitti. Yine h�zl� h�zl� pamuk topluyordu. Semah oynayan bir alevi gibi ellerinin birisi iniyor, di�eri kalk�yordu. Birdenbire karn�na bir a�r� girdi ve iki b�kl�m oldu. ��i b�rakmamak i�in bir s�re dayand� ama sonunda, ko�arak tarlan�n en kuytu yerine gitti ve �alvar�n� indirip oturdu� Amelyeler, ihtiya� gidermek i�in bile �avu�tan izin almak zorundayd�lar. Kad�nlar, ne olur ne olmaz diye gruplar halinde giderlerdi tuvalete. Alo, geri d�n�p tekrar pamuk toplamaya ba�lad�. Aradan birka� dakika ge�mi�ti ki yine bir sanc�yla k�vrand�. B�yle birka� kez, tarlan�n kuytu yerlerine gitti, geldi. �avu�, Alo'nun s�k s�k gidip geldi�ini g�r�nce yan�na �ag�r�p: �Ne oldi Alo? Motor mu bozuldi de gidip geliysen?� diye sordu. Alo: ��avi�im. Vallahi garnim a�riyi. Sankim garnimde itler bo�i�iyi, garnimin i�ini yiyirler.� dedi k�vranarak. �avu�: �Sen daha bu ovay� tan�miysin Alo. ��ti�in, Afrin suyudir, hamramat suyu de�il.� deyip k�s k�s g�ld�� Afrin Nehrinden getirilen kurtlu sular, t�lbentlerden s�z�l�p �yle i�ilirdi. T�m ovadakiler s�tmaya, koleraya yakalan�rd�. Sanki kar�nlar�nda bir kurt ordusu olur da kar�nlar�n� yerdi. A�alar, kanlar�n� somurur, kurtlar da kar�nlar�n� kemirirdi. Her ikisinden de �eker dururlard�. Alo, tarlalar�n i�ine gidip geliyor, pisli�inin �st�n� de toprakla ya da keseklerle �rt�yordu. Amelyeler, bunlara may�n diyorlard�. Bazen bilmeden birinin pisli�ine bas�p ge�erlerdi. O zaman: �O�lim. G�rmiy misin gocaman mayini de basiysen?� deyip kahkahalarla g�lerlerdi. Kimileri de: �Burasi Kilis s�n�ri. Candarma mayinine bastin. Ayagin topukdan gopdi. �indi boki yedin loo!� deyip alay eder, g�lerlerdi. Yoksa buralarda g�n, saat, dakikalar ge�mezdi.

�iftlikteki itlerden birisinin, ba�l� bulundu�u zincirin bir halkas� iyice a��lm��, kopmak �zereydi. �t, zincirin kopmas�n� ister gibi bir ileri, bir geri h�zla gidip geliyordu. Bu g��l� kuvvetli itler y�z kiloya yak�n olur, geriden g�renler, bunlar� davar san�rd�. Vekil, bunlar� gezdirirken zor zaptederdi. Hele yallar�n� verirken adam� par�alayacak gibi sald�r�r, vekil bile uzak dururdu bu itlerden. D�rt it, bir ba�lad�lar m� �yle bir g�r�lt� ��kar�rlard� ki �iftli�in i�inde b�y�k bir motor �al��yormu� gibi yank�lan�rd�. Sanki d�rt it de�il de y�zlerce it varm�� gibi �rk�t�c� sesler ��kar�r, duyanlar� deh�ete d��r�rlerdi. Davar itlerinden aln� ve d�� siyah olan�na, kara it derlerdi. Vekil onu: �Kara kara! Geh geh!� diye �a��r�rd�. �ok yaman olan kara itin g�zleri k�zar�r, kulaklar� dikilirdi. Ayaklar�n� bir yay gibi gerer, dilini d��ar� sark�t�rd�. Beli bir vadi gibi olan itin, uzun ve keskin di�leri de �ok korkun�tu. Kara it, as�ld�k�a as�l�yor, zincirin halkas�n� iyice a��yordu. Sanki bilerek yap�yordu, bir insan gibi. Kimi zaman etraf�nda f�r d�n�p yerdeki otlar� ve topra�� d�md�z ediyordu. T�rnaklar�n� bir makine gibi kullan�p topra��n en tazesini ve �sla��n� ��kar�p y��yordu. Kudurmu� gibiydi adeta. Uzakta bir�ey g�rm�� de g�z�ne kestirmi� gibi bir hali vard�� Alo, o kadar �ok gitti geldi ki tarlada etmedi�i yer kalmad�. Amelyeler: �Alo loo! Ma�allah eyi �al��iysen. Her yeri mayinledin. Biz nerden gedip gelece�iz? Mahsur kald�k burada!� deyip kad�n� erkek g�l��yorlard�. Etrafa �yle bir koku yay�l�yordu ki sanki milyon tane insan, buralara may�n d��emi�ti. S�caktan her�ey kokuyordu. Yiyecekler, i�ecekler, hatta tuz bile bozulurdu bu ovada. Hani, �tuzu kurtlanm�� derler ya i�te tam buraya g�re s�ylenmi� bir s�zd�� A�an�n, �iftli�iyle tarlas�n�n aras� �ok yak�nd�. Yedibin d�n�ml�k tarlan�n sahibiydi Hasan A�a. Babas� da a�ayd� Hasan A�an�n. Yanl��l�kla bir garibana ge�miyordu bu a�al�k sistemi. Amelyeler, ar� gibi �al��yorlard� ama Hasan A�an�n yedibin d�n�ml�k pamu�u, hi� bitmeyecek gibi g�r�n�yordu. Amik Ovas�'nda hi�bir a�an�n, bir kere olsun e�ilip de topra�� avu�lad�klar� g�r�lmemi�ti.. Tam bir asalak gibi ya�ard� a�alar. Her i�i, vekiller yapar �atard�. Her �iftlikte iki a�a bulunurdu sanki. Biri elini s�cak sudan so�uk suya sokmayan ger�ek a�a, di�eri de her i�e ko�an ve a�a kadar sayg� g�ren vekildi. A�alar, pamuklar toplan�p da paralar� ald�lar m� do�ruca �stanbul'a, �zmir'e giderlerdi. Hatta Suriye'ye, L�bnan'a gidip aylarca kal�r, yer, i�er, gezer gelirlerdi. D�nd�klerinde de kendi aralar�nda, ya�ad�klar� maceralar� anlat�r dururlard�. Vekil arac�l��yla bunlar� duyan k�yl�ler de �st�ne bir fazla kat�p birbirlerine anlat�rlard�.

Alo, yine tarlan�n bir kenar�na ��melmi�, hacet gideriyordu. Kara it, zincirini iyice germi�ti. Son bir hamleyle zincirin halkas�n� kopard� ve di�er itlerden birine sald�rd�. �ki it bo�u�maya ba�lad�lar. Onlar�n sesine di�er itler de havlamaya ba�lad�lar. D�rt itin g�r�lt�s�ne a�a da uyand�. Alo hari� tarladaki herkesin dikkati o tarafa y�neldi. Kara itin g�z�n� kan b�r�m��t� adeta. Birka� dakika s�ren bo�u�man�n ard�ndan her iki it de kan i�inde kalm��lard�. Kara it, bir an geri �ekildi. Arenada d�v��en bir gladyat�r gibiydi. T�m itlere meydan okuyordu. Aylard�r b�yle bir an� bekliyordu sanki. Bir s�re kocaman diliyle, yaralar�n� yalay�p kanlar�n� temizledi. Sonra birden burnunu yere s�rt�p topra�� koklad�. Bir tav�an�n ya da davar�n kokusunu alm�� gibi delicesine, tarlalara do�ru ko�maya ba�lad�. Kara it, amelyelere do�ru ko�arken bir anda g�zden kaybolmu�tu. Amelyeler pani�e kap�l�p, hemen birer kesek kapt�lar ve birbirlerine yakla�t�lar. Kara itin nereden ��kaca�� belli de�ildi. Herkes korku i�inde d�rt bir taraf� g�zetliyordu. Hasan A�a, kara itin �iftlikten uzakla�t��n� g�rm��t�. Hama��ndan inip tarlalara do�ru bakt�. �tin, amelyelere do�ru ko�tu�unu g�r�nce hama��na geri d�nd�. Hasan A�aya, heyecan ve zevk verecek bir�ey ��km��t�. Nargilenin k�z�n� ma�ayla kar��t�r�p k��k bir k�z buldu ve nargilesini yakt�. Hama��na uzan�p, olup biteni seyretmeye koyuldu. �t ortaya ��kmay�nca amelyelerin akl�na birden Alo geldi. Alo'ya do�ru ko�uyor olabilirdi. Alo acaba ne tarafa gitti diye hepsi birden hem ba��r�p, hem de sa�a sola bakmaya ba�lad�lar. Alo, yere ��melmi� ama bir �ey ��karam�yordu. Oturdu�u yerden uzan�p uzan�p pamuk topluyor, yan�na y��yordu. K�y�n� ve k�y�ndeki g�zel k�zlar� d��n�yordu. Birden duydu�u bir h��rt�yla irkildi. Y�lan m� geliyordu acaba? Acele �alvar�n� toplay�p aya�a kalkt�. ��yle bir bakt�, kara it y�ld�r�m h�z�yla kendisine do�ru geliyordu. Hemen yerden birka� kesek kapt� ve ka�maya ba�lad�. Fakat ka�mak m�mk�n de�ildi. �t kendisine yeti�mi�ti bile. Alo, aya�a kalk�nca di�er amelyeler onu g�rm�� ve ellerinde ta�larla, keseklerle ona do�ru ko�maya ba�lam��lard�. Kara it, Alo'yu tam olarak g�r�nce iyice h�zlan�p �zerine atlad� ve bir d�� vurup Alo'yu yere y�kt�. Alo, can havliyle itten kurtulup aya�a kalkt�. Elinde s�ms�k� tuttu�u kese�i, var g�c�yle f�rlat�p itin aln�n�n ortas�na yap��t�rd�. �tin aln�ndan tok bir ses ��kt�. �t sersemledi ve bir an duraksad�. Kafas�n� sa�a sola sallayarak geriledi. Alo, �alvar�n�n cebindeki kemik sapl� b��a�� karmaya �al��yordu. �alvar�n cebi de �yle derindi ki bir t�rl� eline ge�miyordu. Kara it, toparlan�p tekrar sald�rd�. Alo'yu baca��ndan yakalay�p yere serdi. Baca��ndan bir par�a kopar�p Alo�yu b�rakt�. Alo, h�l� cebindeki b��a�� karmaya �al��yordu. Amelyeler, korkudan bir t�rl� yakla�am�yor, deliler gibi ba��rarak yard�m �a��r�yorlard�. Hasan A�a, yard�m ��l�klar�n� duyuyor, pis pis g�l�yordu. Nargilesinden �ekti�i dumanlar�, a�z�nda tutup sonra kelebek gibi havaya sal�yordu. Kara itin bembeyaz di�leri k�z�l kana bulanm��t�. Alo, �ekti�i ac�yla danalar gibi b��r�yor: �Aney! Kurtar�n beni!� ��l�klar� Amanos'ta yank�lan�yordu. Hama��nda keyif �at�p g�len a�a, Alo�nun ��l�klar�n� duyunca kahkahalarla g�lmeye ba�lad�. Asil iti, basit bir amelyeyi yere sermi� par�al�yordu. Arenada d�v�� seyrediyordu sanki a�a. Ne keyifti ama? �t iyice kudurmu�tu. Her sald�r��nda bir par�a kopar�p g�t�r�yordu Alo�dan. Alo, feryat figan, yerlerde s�r�nerek ka�maya �al��yordu. Bir eli h�l� cebindeydi. Sonunda b��a�� yakalay�p cebini y�rtarcas�na ��kard�. �t, tekrar �st�ne do�ru geliyordu. ��kard�� sesler ne havlamaya benziyordu, ne h�rlamaya. A�z�ndan k�p�kler sa��l�yordu. Alo; �Ho�t!. Ho�t!� diye ba��r�yordu ancak it, duymuyordu bile. Alo'nun her yeri, ac�dan cay�r cay�r yan�yordu. B��a��n sap�n� iyice kavrad�. �t tam �st�ne atlay�nca bir eliyle boynundan yakalad� ve b��a�� arka arkaya saplamaya ba�lad�. �t sanki dokuz canl�yd�. Onca b��ak yemi�ti ama h�l� Alo'ya sald�r�yordu. Alo, g��s�nden �s�r�ld��n� farketmedi bile. B��a�� saplay�p saplay�p �ekiyordu. En sonunda kara it yere serildi. Hasan A�a, Alo'nun b��ak saplad��n� g�rm�� ve hama��ndan inip ta berilere kadar gelmi�ti. �ok sinirlenmi�, beti benzi atm��t�. �tini yerde serili g�r�nce a�z�ndan k�p�kler sa�maya ve ana avrat k�fretmeye ba�lad�. Kara itin her yerinden kanlar f��k�r�yor, yerde debelenip duruyordu. Alo, aya�a kalk�p son darbelerini de vurdu ve geri �ekildi. Alo, kanlar i�indeydi. Sanki yedi ba�l� ejderhayla sava�m�� gibi yorulmu�, bitmi�ti. Amelyelerden bir tanesi, ko�arak yan�na geldi. Arkas�ndan �tekiler de geliyordu. �lk gelen amelye: �Ne yaptin sen Alo? A�an�n itini geberttin. �indi �ld�k bittik biz. �abuk! Kimse g�rmeden ka�al�m burdan!� diye ba��rd�. Ancak Hasan A�a her �eyi g�rm��t�. Amelyeler bunu bilmiyordu. Alo, b�y�k bir �ok ge�iriyordu. Elindeki ve �st�ndeki kanlara bak�yordu bo� bo�. Bulutlar gibi bembeyaz olan pamuklar, �imdi k�pk�rm�z� g�r�n�yordu g�z�ne. Birden g�zleri karard� ve yere y��ld�. Yere d��erken bile elindeki b��a�� b�rakmad�. H�l� �Ho�t. Ho�t.� diye say�kl�yordu. Kad�nlar, k�zlar ba��na toplan�p d�v�nmeye ba�lad�lar. Alo, �l�yor gibiydi. Vekil Sad�k, a�an�n emriyle ko�arak olay yerine gelmi�ti. Vekil, itten beterdi. Yerde �l� gibi yatan Alo'ya �yle bir bakt� ki kimse olmasa orac�kta bo�up �ld�recekti adeta. Birka� amelye, kollar�ndan tutup Alo'yu kald�rmaya �al��t�lar. Vekil, bir ona, bir �tekine �yle bir sille savurdu ki herkes bir kenara ka�t�. Vekil: �Ulan. Anas�n� avrad�n� s....in pezevenkleri! A�an�n itini �ld�rmek, ne bok yemek ha? Siz kendinizi ne bok san�rs�n�z ulan!� diye ba��rd�. Kimseden ses ��kmad�. Vekil: ��indi candarmay� �a��raca��m. Hepinizi jandarmaya verip peri�an edece�im. A�an�n itini �ld�rmek, ne demek g�receksiniz siz!� diye tehditler savurup gitti. Amelyeler, Alo'yu yerden kald�r�p, hastaneye g�t�rmek �zere yol kenar�na ��kard�lar. Hasan A�a da bu arada hastaneye telefon a��p zaten adam� olan doktora, ilgilenmemesi konusunda talimat verdi. Hasan A�a, kudurmu� gibiydi. Belindeki tabancas�n� �ekip tarladaki amelyelere do�ru ate� etmeye ba�lad�. �oluk �ocuk pani�e kap�l�p a�lamaya, ba��rmaya ba�lad�lar. Herkes d��man�n bombard�man�ndan ka�ar gibi sa�a sola ka��p yerlere yatt�lar. Bir yerlere sinip kayboldular birden. Hasan A�a, h�rs�n� alamad�, yan�nda duran vekile de bir yumruk indirdi. Vekil sendeledi ama �abuk toparland�. Hasan A�a: �Sen ne boka yar�yorsun ulan? Neden bunlara birer tane s�k�p gebertmedin? Onlar benim itimden daha m� k�ymetli de durup seyrettin ulan?� diye ba��rd�. Vekil Sad�k, ad� gibi sad�kt� a�as�na. A�aya el kald�rmak ��yle dursun, �g�k� bile diyemezdi kar��s�nda. A�an�n kar��s�nda el pen�e divan duran, her emrini bir tanr� buyru�u gibi yerine getiren bu adamdan, asl�nda herkes itten korkar gibi korkard�. H�rl� bir adamd� Sad�k. Ovada herkes, onun bir�ok cinayet i�ledi�ini bilirdi ama kimse y�z�ne s�yleyemezdi. Hasan A�a: ��abuk git! �timi getir buraya!� diye emredince vekil Sad�k, ok gibi f�rlay�p olay yerine tekrar geldi. Yerde cans�z yatan iti, amelyelere kucaklat�p �iftli�in yan�na kadar ta��tt�. �t yere b�rak�ld�ktan sonra: �Tamam. Defolun. S�..rin gidin!� diyerek kovdu amelyeleri.

Birka� ki�i, Alo'yu bir r�morka bindirip hastaneye getirdiler. Doktor, ald�� talimat gere�i yaral�ya bakmad� ve Antakya'daki hastaneye sevk etti. Hem�erileri, bir jeep tutup Alo'yu Antakya'ya g�t�rd�ler. Hastanede Alo'ya birtak�m i�neler ve ameliyatlar yap�ld� ve yo�un bak�ma al�nd�. Hem�erileri, �Acaba ya�ar m�? �l�r m�?� diye endi�eyle bekle�ip duruyorlard�. Ameliyattan sonra doktorlara, bu ya�ad�klar�ndan sonra Alo'nun �ld�r�lebilece�ini s�ylediler. Doktorlar, Alo'yla �ok yak�ndan ilgilenmi�ler, hem�erileri de onlardan bir medet bekliyorlard�. Doktorlar�n, o konuda yapabilecekleri pek bir �ey olmasa gerek, korkmamalar� i�in biraz moral verip gittiler.

Hasan A�a, adamlar�n� g�nderip amelyelerin hepsini kovdurttu. Adamlar, �apraz fi�eklerini ku�anm��, ellerinde mavzerlerle amelyelerin ba��nda dikiliyorlard�. Amelyeler, toplad�klar� pamuklar�n paras�n� almak istiyorlard� ancak bir �at��ma ��kmas�ndan korktuklar� i�in fazla direnmediler. Amelyelerin de silahlar� vard� ama yetersizdi. Bir �at��ma ��karsa bundan en �ok kad�nlar ve �ocuklar zarar g�recekti. �cretlerini alamadan alelacele �ad�rlar�n� s�kt�ler. Kumlu k�y� taraflar�na yerle�mek �zere Reyhanl�'dan ayr�ld�lar.

Ertesi g�n Alo, biraz kendine gelir gibi olduysa da tekrar k�t�le�ti. Hem�erileri, s�rayla kan verdiler. Bu kadar kan kayb�ndan sonra kimse, ya�amas�na pek ihtimal vermiyordu. Hem�erileri, yava� yava� umutlar�n� kesmeye ba�lam��lard�. Yo�un bak�m �nitesinin kap�s�ndan, bir an olsun ayr�lmad�lar. Alo ise yata��nda say�klay�p duruyordu. Ho�t ho�t der gibiydi. Hem�ehrileri, Alo'nun Urfa'daki akrabalar�na haber verip vermemekte teredd�t ediyorlard�. Bir m�ddet aralar�nda konu�tuktan sonra �imdi de�il de �l�rse haber salmaya karar verdiler. Alo, g�nlerce hastanede yatt�. �yice zay�flam��, bir pamuk ��p� kadar kalm��t�. Kozas� sararm��, solmu�tu Alo'nun.

T�m Amik Ovas�'nda Alo'nun, Hasan A�an�n kara itini �ld�rmesi konu�uluyordu. A�a, g�nlerce �iftli�inden ��kmam��t�. �iftli�in i�inde bir o yana, bir bu yana volta at�p duruyordu. �ok dalg�n ve d��nceliydi a�a. En ufak bir terslikte herkese ba��r�p �a��r�yor, ana avrat s�v�yordu. Morali �ok bozuktu. Alo, hastaneden taburcu edildikten sonra amelye �ad�rlar�na getirildi. Alo'yu bir kahraman gibi kar��lad� hem�erileri. Kad�nlar, �e�it �e�it yemekler yap�p �orbalar pi�irdiler. �ama��rlar�n� y�kad�lar, tertemiz bakt�lar Alo'ya. Kimse belli etmiyordu ama Alo, a�ay� �ld�rm�� kadar itibar g�r�yordu amelyeler aras�nda. Hem�erileri, ba��na k�t� bir i� gelmesinden korktuklar� i�in Alo�yu, Urfa'ya geri g�ndermek istiyorlard�. Ancak Alo, kabul etmiyordu. Amelye �avu�u: �Bak Alo. Sen bu ovan�n adetlerini, t�relerini bilmiysen. Bu agalarin dini, iman�, Allah'�, kitabi yoktir. Bu agalarin iti boldir. Sana bir k�t�lik ederler. Buralarda galma. Gizlice memlekete get. Oralarda sana bir�ey yapamazlar.� dedi. Alo: �Ben buralara para gazanmaya gelmi�em. �l�rsem, burda �l�r�m. Para gazanmadan getmem �avi�im.� dedi inatla. �teki hem�erileri de Alo'yu ikna etmeye �al��t�lar ancak Alo, Nuh dedi, peygamber demedi. Gitmeyecekti. Buralar da kal�p, para kazan�p �yle gidecekti. Alo'ya g�re olay, sadece bir itin �ld�r�lmesinden ibaretti. Ne olmu�tu bir iti �ld�rm��se? Sanki memlekette hi� mi it �ld�rmemi�lerdi de bu kadar korkuyordu hem�ehrileri?� Alo'nun �st�ne gelmi�, Alo da b��a��n� �ekip kendini savunmu�tu. Hepsi buydu i�te. A�a da k�r m�yd�? �tini sa�lam ba�lasayd� da o da zincirini k�rmasayd�. Alo mu demi�ti �Gel de beni par�a par�a et.� diye?

Haftalar sonra Alo, aya�a kalkt�. Tekrar pamuk toplamaya ba�lam��t� ama eskisi gibi de�ildi. Ellerindeki sihir kaybolmu�tu. Hemen yoruluyor, bitkin d��yordu. Y�r�rken bile d��memek i�in kendini zor tutuyordu. Hasan A�adan, toplad�� pamuklar�n �cretini de alamam��t�. Her �eyden �ok bu koyuyordu Alo'ya. Zehir z�kk�m olsundu. �n�allah veremlere d��erdi. Alo, bu d�nyada hakk�n� alamazsa �teki d�nyada Allah al�r, Alo'ya verirdi elbette. B�yle inan�yordu saf ve temiz Alo� Amelyeler, Hasan A�a kendilerine bir k�t�l�k yapmadan, Kumlu'la ka��p geldiklerine seviniyorlard�. Ancak yine de i�lerinde bir tedirginlik, �rkeklik vard�. T�relerine g�re herkes birbirine sahip ��kacakt� ve Alo da �imdi kendilerine emanetti.

Urfal�lar, g�nd�zleri �al��yor, geceleri de �uldan �aputtan yapt�klar� derme �atma �ad�rlarda kal�yorlard�. K��c�k ve bas�k olan bu �ad�rlarda, s�caktan pestil gibi oluyorlard�. Sivrisinekler de �yle ac�mas�zd� ki de�dikleri yeri �s�r�p, y�rt�p kanlar�n� emiyorlard�. Kimi zaman �ad�rlar�n �st�ne ince bezler �rt�p cibinlik gibi yap�yorlar, �yle uyuyorlard�. Amelyeler, Hasan A�adan paralar�n� alamad�klar� i�in �imdi daha �ok �al��mak zorundayd�lar. Bu a�� kapatmak i�in daha �ok �al��yor ve �ok yoruluyorlard�. Eskisi gibi �ad�rlarda sohbetler, muhabbetler, �ay sefalar� yap�lm�yordu art�k. Erkenden yat�p uyuyorlard�. Herkes uyudu�unda da ovay� bir �l�m sessizli�i kapl�yordu. Kurt, ku�, y�lan, ��yan uyumu�, bir Hasan A�an�n adamlar� uyumam��t� bu gece. �ad�rlar�n az ilerisindeki derenin kenar�nda belirdiler. Be�-alt� ki�i vard�lar. Etraf� dikkatlice dinleyip herkesin uyudu�una kanaat getirince, sessizce Alo�nun �ad�r�na yakla�t�lar. �ad�r�n i�ine ��yle bir kulak kabartt�lar. Alo, horluyordu. Ellerindeki keskin kamalarla �ad�r�n iplerini kesip i�eri dald�lar. Bir anda Alo'yu, yorgana sar�p ba�lad�lar ve s�rtlay�p g�t�rd�ler. Yol kenar�nda bekleyen jeepe koyup �iftli�e getirdiler. Alo'yu bir odaya at�p yorgan�n� ��zd�ler. Tekrar ellerini, ayaklar�n�, a�z�n� ba�lad�lar ve odaya kilitleyip gittiler. A�an�n itleri, sanki kara itin yas�n� tutar gibi hi� seslerini ��karm�yor, havlam�yorlard�. �iftlikte de bir �l�m sessizli�i vard�. Alo, saatlerce korku i�inde bekledi. Neredeydi? Kimler ka��rm��t� kendisini? Ne istiyorlard�? Bilmiyordu Alo. Saatler sonra akl� biraz �al��maya ba�lad�. A�an�n itini �ld�rd�� i�in a�a getirtmi�ti buraya. D�veceklerdi kendisini. D�vs�nler. Ne olurdu ki? Daya��n� yer, ��kar giderdi Alo. Yine i�ine g�c�ne bakard�.

Sabah erkenden kalkan amelyeler, hemen i�e koyuldular. Alo'nun gelmedi�ini fark ettiler ama rahats�z oldu�unu bildikleri i�in gidip de �a��rmad�lar. Zaten Alo'ya ac�yorlar, onun ad�na da pamuk toplay�p bir �arp� att�r�yorlard� �avu�a. D��ar�s� iyice ayd�nland�� halde kimse gelmemi�ti odaya. Aradan saatler ge�ti, yine kimse gelmedi. ��le saatlerinde birka� ki�inin ayak seslerini duydu Alo. Uzand�� yerden do�rulup oturdu. Vekil Sad�k ve yan�ndaki birka� adam, kap�y� a��p i�eri girdiler. S�rayla Alo'nun ellerini, ayaklar�n� ve a�z�n� ��zd�ler. Alo, ba��na k�t� �eyler gelece�ini biliyordu ve birden b�y�k bir korkuya kap�ld�. Alo'yu, kollar�ndan tutup a�an�n yan�na g�t�rd�ler. Hasan A�a, havuzun yan�ndaki kamelyada bekliyordu. Sallanan sandalyesine oturmu�, s�rekli bir ileri bir geri gidip geliyordu. Alo, a�an�n �n�ne getirilince birden f�rlay�p ellerine sar�lmak istedi. A�a, kam��y� an�nda �aklatt� y�z�ne. Alo, birden geri ka��p eliyle y�z�n� tuttu. Y�z� kan�yordu. Alo, kam��y� yiyince i�in ciddiyetini iyice anlad� ve: �A�am, kulun k�len olay�m. Ben ettim, sen etme ne olur? K��kten kusur, b�y�kten af a�am! Daha gencim. Hayat�m� ba��la!� diye yalvard�. Hasan A�an�n k�l� bile k�p�rdamad�. Karar�n� �oktan vermi�, itlerini bile �� g�nd�r a� b�rakm��t�. �tler, derin ve ac� ac� inliyor, bir�eyler istiyorlard�. O anda bir deve olsa an�nda yalay�p yutabilirlerdi. A�an�n adamlar� etrafa dizilmi�, emir bekliyorlard�. Hasan A�a: ��tleri getirin!� diye emretti. Adamlar itleri getirmeye giderken Alo, tekrar yalvarmaya ba�lad�: �A�am! Sen de asilsin, itlerin de asil! B�rak da gideyim! Kimseye bir�ey s�ylemem, Urfa'ya giderim!� diyordu ki a�a birden aya�a kalk�p: �Ulan. Avrad�n� s�.min d�l�. Madem ben de asildim, itim de asildi de neden itimi �ld�rd�n ulan!� diye ba��rd�. Alo: ��m�r boyu kulun k�len olurum a�am!� diye yalvar�rken Hasan A�a, sandalyesine oturdu ve adamlar�na: �Sal�n itleri �u pezevengin �st�ne de d�nyan�n ka� bucak oldu�unu ��rensin!� dedi. Adamlar, zaten itleri zor tutuyordu. Alo, nerelere ka�aca��n� bilemeden rastgele ko�maya ba�lad�. O anda Vekil Sad�k, Alo'nun aya��na bir kur�un s�kt�. Alo, ne oldu�unu anlayamadan yere y�k�ld�. Adamlar, itleri serbest b�rakt�lar ve �� it, birer canavar gibi Alo'nun �st�ne �ulland�lar. Alo, elini cebine att� ama b��a�� yoktu cebinde. A�an�n adamlar�, daha getirirken alm��lard� b��a��n�. G�nlerdir a� olan itler, bir davara sald�r�r gibi sald�r�p Alo'dan par�alar koparmaya ba�lad�lar. Yalamadan yutup tekrar kopar�yor, tekrar kopar�yorlard�. Birka� dakika i�inde parampar�a ettiler Alo'yu. Hasan A�a, sallanan sandalyesinde bu vah�eti b�y�k bir �erefle izliyordu. En son hamleyi yapan boz it, Alo'nun g�rtla��n� yakalay�p y�rtt�. Alo'nun bo�az�ndan h�r�lt�lar geliyordu. Ortal��a pis bir koku yay�ld�. Alo, cans�zd� ve en k��k bir ac� duymuyordu. Ne Urfa, ne hem�ehrileri, ne de k�y�n�n g�zel k�zlar� yoktu art�k� �tler, tekrar yerlerine ba�land��nda kar�nlar� �oktan doymu�tu. Ayaklar�n� ve t�ylerini temizliyorlard� yalayarak. A�an�n adamlar�, Alo'dan kalan son par�alar� bir torbaya doldurdular ve �iftli�in i�inde bir �ukur a��p g�md�ler. Hasan A�a, sallanan sandalyesinden kalk�p hama��na ge�ti. Nargilesi ile bir de orta kahve isteyip uzand�. Kahvesi geldi�inde yerinden do�rulup fincan�n� ald�. Derin bir �h��p!� yapt�ktan sonra �ohh!� dedi. ��i so�umu�tu adeta. Bin y�l�n intikam�n� bug�n alm�� gibi �ok rahatlam��t�. Kahvesini bitirip nargilesini yakt� ve sallana sallana intikam�n�n keyfini ��kard�.

Alo'nun hem�erileri, ak�am olup da i�i b�rakt�klar�nda bug�n Alo'yu hi� g�rmediklerini konu�uyorlar, nereye gitmi� olabilece�i hakk�nda fikir y�r�t�yorlard�. �Amik G�l�'ne �immeye gitmi�tir belki de� dediler. Herkes elini y�z�n� y�kay�p ak�am yemeklerini haz�rlad�lar. Yemeklerini de yedikleri halde Alo, h�l� gelmemi�ti. Herkesin i�ini anlat�lmaz bir karamsarl�k kaplad�. Nereye giderdi bu adam? Yoksa Hasan a�a m�...? Birka� ki�i, hemen kalk�p Alo�nun �ad�r�na ko�tular. �ad�r�n yan�na gelip de iplerinin kesilmi� oldu�unu g�r�nce i�lerine bir ate� d��t�. Evet. Bunu yapsa yapsa Hasan A�a yapt�r�rd�. Hemen silahlar�n� al�p Reyhanl�'ya oradan da gizlice Hasan A�an�n �iftli�ine gittiler. �iftli�in etraf�nda saatlerce dola�t�lar ancak ne bir ses, ne de bir hareket yoktu. �iftli�in i�indeki sessizlikten korkup yine gizlice geri d�nd�ler. �ad�rlar�na geldiklerinde durumu herkese anlatt�lar. Alo nereye gitmi� olabilirdi? Kara kara d��n�rlerken i�lerinden birisi: �Urfa'ya gitmi� olmas�n?� dedi. Bu fikir, bir anda herkesin i�ini rahatlatt�. Alo, zaten �al��m�yordu. Senin benim toplad��m�z pamukla para m� biriktirilirdi? Olmayacakt� bu i� ve Alo, kimseye haber vermeden gizlice Urfa'ya d�nm��t�. Karakoldaki telefonla memleketi aray�p Alo'nun d�n�p d�nmedi�ini ��renebilirlerdi... Veya postaneden de telefon a�abilirlerdi. Biraz da olsa rahatlam�� olarak yatt�lar. Kimileri i�inden: �Aganin g�nahini mi aldik acaba? T�vbe t�vbe. Allah g�nah yazd�ysa bozsun.� derken kimilerinin i�ini, h�l� bir korku ve endi�e kemirip duruyordu. �Sabah ola hayrola� deyip uykuya dald�lar.

Ertesi g�n memleketi aray�p Alo'nun gelip gelmedi�ini sordular. Alo, Urfa'ya d�nmemi�ti. �ok �z�ld�ler ve iyice endi�elenmeye ba�lad�lar. G�nlerce, Amik Ovas�'nda aramad�k yer, sormad�k ki�i b�rakmad�lar. Alo, buharla��p u�mu�tu sanki. �z�nt�den �al��amaz oldular. G�nlerce, �ad�rlar�ndan ��kmay�p yas tuttular. Sonunda e�yalar�n� toplay�p hep beraber Urfa'ya geri d�nd�ler.

Her y�l, yine Amik Ovas�'na pamuk toplamaya geldiler. Her geli�lerinde Alo'yu arad�lar, sordular ama hi� bir iz bulamad�lar. Y�llar sonra, Hasan A�an�n �iftli�inden ka��p Suriye'ye giden birisi, Urfal�lara haber sal�p Hasan A�an�n, Alo'yu itlere par�alat�p, �iftli�in i�inde bir yere g�md�rd��n� s�yledi. Ama ortada ne haber salan adam vard�, ne de haber getiren. Amelyeler, kulaktan dolma bu s�zlere inanmad�lar. Ancak Hasan A�an�n, Alo'ya bir k�t�l�k etti�ine de Allah'a inan�r gibi inan�yorlard�. Fakat ortada �ahit yoktu, delil yoktu, ispat yoktu. Ortada ceset bile yoktu. O g�nden sonra daha da korkar oldular a�alardan. A�alar da asildi, itleri de asildi. Y�llarca, ne Alo'lar gelip �al��t� Amik Ovas�'nda. A�alar�n zulm� de s�r�p gitti bu ovada. Urfal� amelyeler, Alo'yu ve olay�n� hi�bir zaman unutmad�lar.

Sitedeki

�nceki Yaz�s� Sonraki Yaz�s�

Yazar�n

�nceki Yaz�s� Sonraki Yaz�s�

( A�an�n Asil �ti Ve Amelye �yk�-erhan Palab�y�k ba�l�kl� yaz� JUL�AN taraf�ndan 18.08.2015 tarihinde sitemize eklenmi�tir. Sitemizde yay�nlanan eserlerin hukuki sorumlulu�u , kullan�lan materyaller ve yaz�n�n i�eri�i yazarlar�na aittir.�zin al�nmadan kaynak g�sterilse bile sayfam�zdaki eserler ba�ka yerde yay�nlanamaz. Eserlerin izin al�nmadan kopyalanmas� ve kullan�lmas� 5846 say�l� Fikir ve Sanat Eserleri Yasas�na g�re su�tur. )
Okudu�unuz Yaz�n�n Site Kurallar�n� �hlal Etti�ini D��n�yorsan�z, Site Y�netimine Bildirmek ��in T�klay�n�z.