Online Üye
Online Ziyaretçi
Efsane
olmuşlardı yurdumun dağlarında
Kılıçlar çekilince kınından birer birer
Gidip de gelmeyenler cennetin bağlarında
Onlar bizim evlatlar, yiğittiler merttiler.
Gece karanlığında bir sahipleri vardı
Yollarını bekleyen nice insanlar gibi...
Akıllarında sade vatana sevgi vardı,
Ezip de geçmişlerdi düşmanı bir çığ gibi...
Biz ki yılanlarla dost, hainlerle düşmanız
Gözlerimiz ufuğa bakar da durur böyle
İnsan gibi davrandık bilin ki çok pişmanız
Bizi alt etmek zordur hainlere git söyle...
Bayrağımızı bin yıl düşürmedik biz yere
Topraklarımız kanla sulandıkça bölünmez
Görmüştü askerimi köyden geçen bir dere
Onlar kahramandılar isimleri bilinmez...
Erlerin ne yediği, ne içtiği bir sırdır
Annelerin yüreği heyecanla atıyor
Dolaştıkları yerler bazen ormandır, kırdır
Şu servinin altında bir MEHMETÇİK yatıyor...
Tüylerim diken diken bu şiiri yazarken
Askerimin yüreği vatan için çarpacak
Hainlerin çok fazla mezarını kazarken
Peygamber ocağında kimse yok ağlayacak...