Üşüyorum Anne
Üşüyorum anne ısıt beni
Yüreğim bir yangın yeri
Biri sönmeden başkası alev alıyor
Gittiğin nisandan beri
Sıcacık temmuz ayında dahi
Buz tutmuş bedenim
Kaskatı!
Nabzım yok
Kalbim bana ait değil
Ben benim degilim
Üşüyorum boşlukta
Sen yokken yanımda
Sıcacık tek bir bakışınla
Avut beni kış akşamlarında masallarınla
Biri kel biri kör biri topal
Üşüyorum yalnızlığıma derin bir of çekip
Bir de demliğin üstüne tek içimlik tavşan kanı
Kandırmıyor artık eskisi gibi "Ben varım!"
Sen gibiyim artık anne
Yazın ortasında yorgana sarılıp
Üşüyorum...
(
Üşüyorum Anne başlıklı yazı
Sevinç A. K. tarafından
8.09.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
