Günlük yaşamımı etkiledin iki gözümsün

Gönül bahçemde açan sen gülümsün

 Gönül bahçemde yine öten bülbülüm'sün

Tutarsız düşünceleri bırak sev beni

Tenha karanlık gibi karanlıklarda bırakma beni

Gözlerimde ağlamayı öğretme bana severim seni

 

Şimdi vakit seninle olmanın vakti

Söyle ayrılık fikrini kim aklına taktı

Ayrılık deyince zaten yüreğim yandı

Dön gel bak gel bir akşam vakti

Tenha karanlık gibi karanlıklarda bırakma beni

Gözlerimde ağlamayı öğretme bana severim seni

 

Dudaklarımda ismin dökülsün gülümseyerek

Hasret gözyaşları süzülmesin yanaklarımda

Yüreğim çölleri ayrılık dağında yalnızlığı yaşamasın

Geceler sensiz bitmez güneşim sensiz doğmaz odama

Tenha karanlık gibi karanlıklarda bırakma beni

Gözlerimde ağlamayı öğretme bana severim seni

 

Kul Mehmet'im sen yoksun şimdi yastayım

Dakikam günüm anım ayım sensiz kör karanlık

Söyle ben sensiz önüme nasıl bakayım

Hasret yüreğimde iken söyle sensiz nasıl güleyim

Tenha karanlık gibi karanlıklarda bıraktın beni

Gözlerimde ağlamayı öğrettin giderken bana

Söyle nasıl seveyim bundan sonra ben seni

Mehmet Aluç-Kul Mehmet

 

 

( Ağlamayı Öğrettin Giderken Bana başlıklı yazı kul mehmet tarafından 12.09.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.