Neylesin İnsan
Neylesin insan
Yağmıyorsa gökten rahmet
Kime ne düşer bilinmez cenk meydanından
Gidebilmek yolların en sonuna
Kahır bitip tükenmez yol arkadaşı
Güller nazlıdır
Yar daha nazlıdır bilir misin ey yağmur
Say ki vurulup
düştüm yar gönlünden deryana
Leylayı aratmaz
gülüşleri sabah gülleri
Ben bitip tükenirim kapında yara düşer gönlüm
Bir tutam sevgi almak
Cihanı sarıp sarmalayan ne
Gök zifiri yıldızlar sönmüş ne
Takatım kalmadı ey yar işte ellerim
Siner kuşlar
öter baykuşlar viranelerde
Beklemem ğayrı
karlı dağları
Eritsin güneş
bendeki derdi sende ki nazı
Bekleyi dursun kapımızda aşk
Sonuna bir naz bir kahraman düşer belki
Savur pusatını
ışıldasın kalkanlar
Yar derim
erir bir yanım
Yüreğime vuran
kara sevda
Dağları aşıp gelen bir süvari değilim ben
Belki yüreği yanık gözleri nemli
Sırtında
binlerce sevda yükü yüklü kervanım ben
Şimdi hüzün vurulur
düşer dağına
Çiçekler boy
verir mi gül nazım için
Rüzgar getirsin
uzaklardan sevda kokunu
Er meydanına
talibim nazlım
Bilesin saplıdır pusatım toprağa ışıldar kalkanım…
müslüm tekaltun
(
Neylesin İnsan başlıklı yazı
m tekaltun tarafından
21.09.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.