Kalemim Asılı Durur
Güneş tebessüm ettiği
sokaklarda koşuyorum
Rüzgar bazen yetişemiyor çocuk
yüreğime
Ben koynumda taşıyorum sevgili sözlerini
Bu yolcu nereden gelir gönül
soframıza
Gökyüzünden alıp ayı koynuna
koymak isterim
Zan edilir ki aşıklar ölmez
Zan edilir ki güneş sönmez
yıldızlar dökülmez
Gönül saraylarımızda tutuklu
yüreğin
Ne vakit el atsam sarayıma titrer yüreğin
Aşk ölmez aşıklar ölmez tutuklu kalır yüreğim
Sınırları zorlamak
istiyorum ellerim yorgun
Kalemim asılı durur şu masanın baş ucunda
Kağıtlara küsmüş mü desem bilemem
Kaç gece ve gündüz geçti
saymadım desem
Suçlular mahpusundan çıksa da sevgili
Haykır haykıra bildiğin kadar
yeter deme
Sözler kervanı geçiyor bak gözlerimin önünden
Sanki inadına el sallıyor bana
sevgili
İki dizlerim ve ellerim
taşımaz beni
Baka kalırım yolların tozu toprağına
Limanda duran son geminin
yolcusuyum sanki
Kalemi kırılmış kağıtları
yırtılmış bir şair
Suç hep kime düşer bazen
bilinmez
Bilinmez aşkı ve sevdayı koynunda saklayanı
Vurulmuş upuzun uzanır durur
sevda aşk sokağında…
müslüm tekaltun
(
Kalemim Asılı Durur başlıklı yazı
m tekaltun tarafından
6.08.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.