Ah, benim Safinaz ablam! Hayatýný þambaba tatlýsý satarak idame eden, çipiþ gözlüm. Ne çok þey öðrendim senden, bir bilsen... E n ç o k d a  s e v g i y i öðrettin s e n  b a n a... Ve sevgi ile korkularýmý alt etmeyi...Nasýl da anlatýrdýn uzun, uzun, hiç usanmadan. Derdin ki;“Allah (cc) insaný SEVGÝ ile yarattý. Sadece sevgi; sevgi benim nefesimdir, diyerek... Adem’in sevgisi Havva’ya, Havva’nýn sevgisi de Adem’e öylesine üst düzeydeydi ki, Þeytan onlarýn bu coþkusunu kullanarak, Havva’nýn nefsini tahrik edip yasaklý meyveden istetti. Adem de cesaretinin kayýtsýzlýðý ile kopartýp verdi bir tane.Allah (cc) bu söz dinlemez iki insaný cezalandýrarak yolladý dünyaya. Yollarken, ‘benim emirlerime karþý gelmekten korksunlar,’ diyerek, yüreklerine azýcýk da ‘KORKU’ saldý. Ne yazýk ki, korku, sadece ondan korkmayý saðlamamýþ, dünyada mevcut tüm tehlikelerden korkmayý da saðlamýþtý. Korku böylece büyütülerek, panik, çekince, ürkeklik, dehþet, sakýnma, ürperti, yýlma, ürkme, yýlgý, içtinap, fobi, kaygý, merak, bulut, telaþ, heyhey, endiþe, düþünce, kuruntu, terör, þaþkýnlýk, çekinme, bunalým, sýkýntý, üzüntü, nefret, kin, riya, iftira gibi binlerce kardeþ edindi kendine... Edinsin. Daðlarý, taþlarý kaplasýnlar hep birlikte. Onlarýn heybetli görünümü bir gölgeden ibarettir. Korku, yok olmaya mahkumdur sevginin gücü karþýsýnda…Sevgi ve Aþk; gerçek ve mutlu yaþamýn ta kendisidir…”

*

Safinaz abla akþam olup eve döndüðünde ben çay ocaðýnda Nuri’yle beraberdim. Geldiðini görür görmez peþinden gittim, merdivenleri birlikte çýktýk.

Eve girer girmez olanlarý, “Kýzarsýn diye sana anlatmayacaktým, ama bu dünyada benim için en önemli insan sensin. Kýzsan da, dövsen de senden saklayamam,” diyerek anlatmaya baþladým.

O da çok meraklandý. “E, anlat madem, dinliyorum.”

“Þu karþý sýradaki müstakil evde Almanya’dan gelen bir sarýkýz vardý ya, imamýn oðluyla evlenip Almanya’ya giden…”

“E? Aþaðýdaki imam bozuntusunun bacýsýnýn kýzý...”

Bu defa ben de þaþýrdým. “Kýz emekli imamýn yeðeni mi? Yeðenini mi nikahladý oðluna?”

Güldü. “Resmi nikah kýymadýlar. Ýmam nikahýyla aldýlar kýzý.”

"Hayda... Resmi nikah olmadan oðlaný götürebilir miymiþ?"

"Oðlan turist pasaportu çýkarttýrmýþ.Halasýnýn referansýyla üç aylýk misafirlik izni almýþlar."

"Üç ay sonra mecbur dönecek o zaman."

"Yok... Bulurlar bir Alman karýsý, nikahlarlar."

Kafam iyice karýþtý."Yahu sen benimle kafa mý kýrýyorsun?" diyerek çýkýþtým.

Tiz bir kahkaha atarken."Yok... Yok, kafa filan kýrmýyorum. Bir Alman karýsýyla nikahlanýnca Alman devleti Almanya’da oturmasýna izin veriyor da ondan için geçici olarak bir Almanla nikahlanýr, oturma iznini alýnca da onu boþar Sarýkýz ile nikahlanýr. Anladýn mý?"

Anlamýþtým. "Neyse, anlatacaðým þey baþka… Ben bu kýzla konuþuyordum. Yani, öylesine, ayak üstü filan..."”

“Sonra?”

“Sonra… Sonra, yüz gözlüðümüz artýnca, bunu bir öpmek istedim.”

“Sen?"

"Eveti ben... Ne var bunda þaþýracak? On yedi yaþýnda öpüþme uzmaný biri var karþýnda senin!""

Onu güldürüyordum. "Seni, öpüþmeyi bilmediðin için terk eden bir kýz hatýrlýyorum."

Hemen itiraz ettim. "On üç yaþýndaydý o... Nasýl öpüþüldüðünü biliyorum elbet…”

“Tamam, anladým. Sarýkýzla öpüþebildin mi bari?”

“Öpüþtüm. Öpüþtüm öpüþmesine de…” Sustum.

“Nasýl razý ettin? Anlatsana be!”

“Çok kýzacaksýn!”

“Anlatmazsan daha çok kýzacaðým ama!”

“Çok kötü bir þey yaptým ben. Uykusunda öptüm onu…”

Teferruatý gizlemeye karar verdim, yoksa gerçekten çok kýzacaktý. “Annesi ile babasý cenazeye mi ne gitmiþlerdi hani? Sarýkýz evlerinde yalnýzdý. Evin arka tarafýndaki duvarý aþýp evlerine girdim. Baktým Sarýkýz odasýnda uyuyor, usulca sokulup dudaklarýna yumuldum. Uyanýncaya kadar aldým hevesimi. Yeminle sana, kýz en az beþ dakika öpücüklerime karþýlýk verip, uykusunda öpüþtü benimlen.”

“O da senin gibi kudurukmuþ demek ki… Kýzmadým sana, korkma! O yobaz güruhuna ne olursa olsun, kýzamam, ama yaptýðýný da tasvip etmiþ deðilim. Baþkalarýnýn evine girip, bu senin yaptýðýný yapanlara sapýk denilir. Sen sapýksýn diye söylemiyorum. Kaç yýldýr girip çýkýyorsun evime, öyle olsaydýn anlardým. Öpücük için iyice hýrslanmýþsýn ki, bu hatayý yapmýþsýn. Kýz feveran edip de ya karakollara, mahkemeye düþseydin. Düþünebiliyor musun baþýna gelecekleri? Haneye tecavüzden, kýza tecavüze yeltenmekten, hürriyeti tahditten ömrün hapislerde geçerdi. Nasýl bakacaktýn ananýn babanýn yüzüne? Ne olursa olsun, bir daha sakýn böyle bir þey yapma! Asýl olan öbür dünyada deðil, bu dünyada yaþamaya ne kadar layýk olduðundur. Bu dünyada yaþamaya layýk olduðun vakit, öte tarafa cennetin kapýsýndan girersin. Her gece yattýðýnda, önce kendi nefsini bir sorgula, sen kendi vicdanýný huzurlu hissettiðin zaman, huzurlu olursun. Bunun için, o gün ne kadar çalýþtýðýný tart. Ogün neler yaþadýysan, hepsini teker teker gözlerinin önüne getir. Kime iyilik yaptýn, kime kötü davrandýn, hatýrla. Bu þekilde, tespit ettiðin kötü davranýþlarý hayatýndan kov gitsin ve ertesi gün daha iyi bir insan olmaya karar ver.”

Bunlar filozofça edilmiþ laflardý. Bir þam tatlýsý satýcýsý da, hayat okulunda iyi bir öðrenci olup filozof kesilebiliyordu. "Yahu abla, senin de bilmediðin yok ha! Nerden öðrendin bunca þeyi, bilmem ki..."

"Hayat mektebinden... Kütahya’dan kaçýþýmý hatýrlýyor musun?"

"Hatýrlamaz mýyým?"

"Tamam iþte, o sene burda bir pansiyon odasý tutup yerleþtim. Ayný pansiyonda bir sürü üniversiteli kýz kalýyordu. Hepsiyle arkadaþ oldum. Bildiðim her þeyi onlara borçluyumdur. Bana kitap okuma alýþkanlýðýný edindirenler de onlar oldu; okuyacak normal bir kitap bulamazsam onlarýn ders kitaplarýný okurdum, o kadar yani..."

*

Sarýkýz emekli imamýn oðluyla gideli bir yýl olmuþtu. Onun, kucaðýnda bir bebekle ve valizlerle çýka geldiðini görünce aklýma ilk gelen þey, kocasýný terk edip geldiði olmuþtu. Daha sonra Safinaz ablanýn kuþlarýndan edindiði bilgilere göre, kocasý bir Alman kadýnýyla anlaþmalý bir evlilik yapmýþtý. Adam Almanya’da oturma izni alýr almaz evlenmiþ olduðu Alman kadýndan boþanacak ve Eskiþehir’e dönerek yeniden evlenerek Almanya’ya dönecekti.

Bir kaðýda, "seni unutamadým," diye yazdýktan sonra evlerinin arkasýndaki arsada sinip bahçelerine çýkmasýný bekledim. Çok geçmemiþti ki, çýktý. Pusulayý ona doðtru attým. Attýðým kâðýt topaðýný aldý, açýp okudu ve itinayla katlayarak cebine filan deðil, direk koynuna, sutyeninin içine sokuþturdu. Bunun ayrý bir anlamý var mýydý, bilemiyorum; ancak yarým saat kadar sonra bir kara çarþafa bürünmüþ olarak evden çýktý, çay ocaðýnýn önüne geldi. Tam önümden geçerken baþýndaki örtüyü açýp gözlerini bana dikerek baþýyla peþinden gitmemi iþaret etti. Yerimden fýrtýna gibi fýrlayýp peþinden gittim. Beþ on adým gerisinde yürüyerek Sakarya caddesine ulaþtýðýmýzda, “merhaba Sarýkýz!” diyerek yanýna sokuldum. 
Elini uzattý, “merhaba Erkin!” diyerek elimi sýktý. Hala adýmýn Erkin olduðunu sanýyordu.

“Merhaba!" dedim Kem küm ederek, zar zor konuþuyordum. “Seninle konuþmak istediðim o kadar çok þey var ki…”

O ise çok, ama çok rahattý. Beni, “gece, saat tam onda bize gel. Hani o üzerinden aþmaya alýþýk olduðun duvardan, hiç kimselere görünmeden girersin eve, emi… Oturup uzun uzun sohbet ederiz,” diyerek yanýndan yolladý. 

“Saat tam onda…” 

Saati on yapýncaya kadar, her halde hayatýmýn en uzun saatlerini yaþamýþtým. Saat ondan sonra ise, hayatýmýn en çabuk geçen saatlerini yaþadýðýma eminim, çünkü o ilk gecemizde kurduðu çilingir sofrasýndaki hoþ sohbette ve bana büyük bir ihtirasla açtýðý koynunda vaktin sabah olduðunu bile anlayamamýþtým. O ilk geceki sohbetimizde, aklýmda kalan tek þey, ona yaptýðým terbiyesizlikle ilgili çektiðim hüznü anlatmaya çalýþýrken, o, beni hayata bakýþýný deðiþtirdiðine ve cinselliðin yeterli olduðuna ikna etmiþti. 

Buna ikna olmuþtum, çünkü onunla geçirdiðim geceler piþmanlýklardan çok daha keyif vericiydi. 

Safinaz ablayla çok seyrek görüþür olmuþtuk, onlar da birkaç dakikayla sýnýrlý karþýlaþmalar oluyordu.

"Yakýþýklým, gelmez oldun," diyerek sitem ediyordu.

Akþamlarý çalýþtýðýmý bahane ediyordum. "Senin eve döndüðün saatlerde ben iþte oluyorum. Onun için…"

Yaz gelip de, emekli imamýn oðlu  izine geldiðinde Sarýkýzla buluþmalar sekteye uðradý. Ben geliþinin hemen ikinci günü piþkinliði iyice ele alýp, oðlana "hoþ geldin´demeye gittim.

Sarýkýz, kocasý gelir gelmez bir kara çarþafýn içine sýðýþmýþtý. Beni karýsýyla, "Ergin, kardeþim gibi sevdiðim bir komþu çocuðudur," diyerek tanýþtýrdý. El sýkýþmak filan yok.

Mademki kocasýnýn kardeþi kadar sevdiði biriydim, beni onun da kardeþi olarak benimsemesinde sakýnca olamazdý. Kocasýna, "Erkin kardeþimle seninle evlenmeden önce bir kaç kere karþýlaþmýþtýk, hatýrlýyorum onu," diye karþýlýk verdi. Ýkisinden de beþ-altý yaþ küçük kardeþleri gibiydim. Bu kimlikle sýký bir sohbete baþladýk.

Türkiye"de iþsizliðin had safhaya çýktýðý o günler patronlar  yevmiyelerimizi iyice düþürüp, ister çalýþýn, ister çalýþmayýn diyerek restlerini çekmeye baþladýðý için, müzisyenlikten iyice býkmýþtým.  Sohbetimizin tam da bu yerinde,

"Bir yolunu bulup kapaðý yurt dýþýna atanlar paçayý kurtarýyorlar," dediðinde;

Ona,  "ben de ayný þeyi yapmak için bir arayýþ içindeyim" dedim.

Yurt dýþýna çýkýþýn en kolay yolunu bir kez daha imamýn oðlundan dinledim. "Yurt dýþýna kapaðý atmanýn en kolay yolu, yabancý uyruklu bir kadýn bulup, onunla evlenmektir," diyordu.

"Ýyi de, benim gibi hiç yabancý dil bilmeyen çekingen ve beceriksiz birisi, yabancý uyruklu kýzý nereden bulup, nasýl tavlar, nasýl evlenir?" Olacak þey deðildi bu…"

Tarýk, "tavladýðýnla deðil, bunu iþ edinen kadýnlardan birisiyle evleneceksin," deyince Türklerle evlenip onlarý memleketlerine götürerek para kazanan yabancý kadýnlarýn varlýðýný da öðrenmiþ oldum. Genelde kerhane karýsý, telekýz, ya da sokak karýsý oluyormuþ bunlar ya, olsun varsýn. Maksat mutlu bir yuva kurmak deðil, yurt dýþýna kapaðý atmak.

Tarýk, "ille de yabancý kadýn olmasý da gerekmez. Almanya"da oturma izni, çalýþma izni olan bir Türk karýsýyla da olur."

Tam o anda gözlerim Sarýkýz"a yöneldi; S arýkýzýnkiler de bana.

Emekli Ýmamýn oðlu yangýna körükle gitmek ister gibi, "benim avradýn oturma izni mevcuttur; kendisi de he derse nikahlayalým ikinizi." Kulaklarým yanlýþ mý iþitti acaba,diye þüphe içinde bakýnýrken, o, Sarýkýza hitaben, "ne dersin avrat? Ergin kardeþime bu iyiliði yapar mýsýn?" diye sordu.

Sarýkýz da tam bir soðukkanlýlýk içerisinde, "madem kardeþ bildik, niye yapmayalým ki?" demez mi?

Ýnanýlacak gibi deðil! Bir taraftan benimle dalga geçmekte olduklarýný, az sonra kahkahalara gülmeye baþlayarak, "þaka yaptýk!" diyeceklerini düþünüyorken; öte yandan oðlanýn çok iyi bildiðim karakteri nedeniyle bu tip eþþek þakalarýna uygun biri olmadýðýný düþünmekteydim. En azýndan Sarýkýz yaþadýðýmýz onca macera hatýrýna onun benimle dalga geçmesine çanak tutmazdý.

Tereddütlü, "sen ciddi misin?" diye sordum.

"Vallahi ciddiyim!" diyerek yemin edince de yalan yere yemin etmeyecek biri olduðu için söylediklerini ciddiye almaya baþladým.

Tam bu iþ oldu, kurtuldum, diye çýðlýk atacakken, çýðlýðý Sarýkýz ile evlenmek için vermem gereken parayý duyunca attým. Küçük müçük deðil, kocaman bir servetti istediði para…"O kadar param olsa, açarým bir bakkal dükkaný, otururum memleketimde," diyerek, ona, yurt dýþýna çýkmanýn bu yolunu kotaramayacaðýmý söyledim.

Beni kardeþi gibi seven sevgili Sarýkýz"ýn sevgili kocasý bana bu iyiliði yapmaktan vaz geçmemeye kararlýydý. Bana, bu iþ için ödeyeceðim parayý Almanya"da çalýþmaya baþladýktan sonra taksitle ödeyebileceðimi söyledi. "Tek þartým þu: evlendiðinizde onu sahiplenmeye kalkýþmayacaksýn, zira biz birbirimize aþýðýz ve ömrümüzün sonuna kadar birlikte olacaðýz. Bunun için seninle nikahý sadece kaðýt üstünde kalacak."

Onun karýsýný elbette ki sahiplenmeyecektim.  Niye sahipleneyim ki? Arada bir yaptýðýmýz kaçamak seviþmeler yetiyordu bana… Maksat evlenip bir yuva kurmak deðil, yurt dýþýna kapaklanmak…

Ýyi ama, o benim karýmý sahiplenmiþ olmayacak mýydý? Kadýn benim nikahýmda olacaktý, ama gecelerini onun koynunda geçirecekti. Yani, düpedüz benim ona Sarýkýz ile yaptýðýmý o da bana gene Sarýkýz ile yapacaktý. Aklýmýn almadýðý ise onun mu, yoksa benim mi gavat olacaðýmýzdý.

"Bu iþin içinde bir gavatlýk var! Yok… Bu olamaz... Çýh! Katiyyen...". 

Emeki Ýmamýn oðlu alýnganlýk göstererek,  "Gavat kim?" diye sordu.

 "Gavat sensin!..." diyerek ayaklandým. Evlerinden ayrýldým.

*

Daha sonraki yýllarda emekli imamýn oðlu Sarýkýz ile hiç nikah kýymadý; çünkü, oturma izni almak için nikahlandýðý Alman kadýndan hiç boþanmadý.Kadýna aþýk olmuþ. Sarýkýzla benim nikahlanmamý istemesi sanýrým ondan bana devredip kurtulmak içinmiþ...Belliydi iþin içinde bir bit yeniði olduðu, yoksa hiç bir erkek karýsýna koca aramaya çýkmazdý. Emekli imamýn dükkana oðlunun yerine çýrak aldýðý erkek kardeþinin oðlu, "abi bir görseniz; yengem Emel Sayýn gibi, Alman avrat ise Domates Güzeli (Ayþen Gruda) gibi," diyordu.