Cehlin karanlýðý kalktý seninle,
Nurdan bir meþale yan öðretmenim,
Kalpler fethedildi nurdan ilminle,
Yýkýk gönüllerde can öðretmenim.

Karanlýða yaktýn nurdan meþale,
Hayat verdin elimdeki kaleme,
Örnek bir insansýn dünya âleme,
Baþlara taç oldun han öðretmenim.

Öðretmenim sana layýk bu cihan,
Öðrettin bizlere edep ve irfan,
Çalýþtýn yýlmadan yükseldi vatan,
Al bayrak üstünde þan öðretmenim.

Muallim dediler gerçek bir âlim,
Yýllarca uðraþtýn eyledin talim,
Her zaman sorardýn bu garip halim,
Arý ol dalýma kon öðretmenim.

Yeri geldi yetimlerle aðladýn,
Kol kanat gerdin de imkân saðladýn,
Rahmet olup dilden dile çaðladýn,
Damarýmda akan kan öðretmenim.

Ýlimden meþale sevgiden hale,
Gönül bahçesinde açan bir lale,
AL bayrak içinde benzer hilale,
Karanlýða ýþýk tan öðretmenim.

Dolaþtýk sizinle çayýr çimeni,
Daha çocuk idim okuttun beni,
Sýðmaz kitaplara methetsem seni,
Unutma bizleri an öðretmenim.

Ýþledin kalplere ilimden nakýþ,
Bir rahmet pýnarý bu nasýl akýþ,
Senden gördük sevgi dolu bir bakýþ,
Fakir Nurullah’a dön öðretmenim.

24 Kasým 2009 Erzurum
Nurullah ÖZKILIÇ
(Gülün Kýrmýzý Dudaðý)
Adlý þiir kitabýmdan