Artık daha rahatım daha az takıyorum her şeyi,

Belki bıktığımdan belki böyle olması gerektiğinden,

Kim bilerbilir ki?

Öyle bir fırtına sonrası koptu ki bağlar ta derinden.

Çıkarcı gözünü kin bürümüş insanlardan,

Yapmacık suretlerden bıçaklı sırtımdan,

Alayı gülerken hıçkırmaktan,

Öylesine yoruldum ki kim bilebilir?

Dertsiz tasasız acınacak gamsızlardan,

Güvensiz tuhaf garip tavırlardan,

Karanlığa inat açan güneş olmaktan,

Öylesine sıkıldım ki kim bilebilir?

Kalbimi çıkarsam atılmış onlarca leke,

Merhemi bulunmayan onca kırık çerçeve,

Islanmış,içime akan yaşlarımdan belki de,

Öylesine usandım ki kim bilebilir?

Güzel gören kalmamış ki güzel olan görünsün,

Amansız olta atmış birileri sanki deme,

Çöplükten geçilmiyor öyle değil,

Öylesine kirliler ki kim bilebilir?

Kendimden bir tane daha olsaydı,

Bananeydi o zaman gerisi nasıl,

Ama yok,zaten derdim bundandır,

Öylesine yalnızım ki kim bilebilir?

Çokluk içinde seçememezlik,

Çöplük içinde açamayan çiçek,

Karabulutların arasında aranan gökkuşağı

Öylesine uzak ki kim bilebilir?

Öylesine umursamaz oldum ki

Öylesine yoruldum öylesine sıkıldım

Öylesine bıktım usandım

Öylesine hayatta öylesine yaşadım...
( Öylesine başlıklı yazı İlknurÖzkılı tarafından 10.12.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.