Yitik
Terk edilmiş bir kent gibiyim şimdiler de.
Yıkık dökük , yalnız
Lal olmuş bir dil dibiyim.
Çığlıklar biriktiriyorum içimde .
Suskun ve kimsesiz.
Sevmelerini çoktan yitirmiş bir yürek.
Üşüyen kışım
Mevsimlerimi yitirmişim
Adım yok .
Hüzünlere doğmuş acıya sevdalanmışım.
Gözlerimi dağlara dikmişim .
Dağlar gibiyim mağrur ve yalnız
Umudumu bulutlara yüklemişim. Gökyüzümü hüzne boyamışım.
Babasinin peşine takılmış bir çocuk
Annesinin dizinde uyuyan küçük bir kız çocuğuyum hala.
Kendimi anlatmamayaya yemin etmişim.
Şiirler sığınak şairleri yoldaş bilmişim kendime .
Bir annenin zılgıdıyım
Dolaşırım memleketimin her yerini.
Dicleyi dost
Fıratı yar edinmişim
Mem ile zinin sevdasiyla büyümüşüm.
(
Yitik başlıklı yazı
Avrel tarafından
12/14/2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
