Niçin...
Duymaz beni kimse
Garipliğim anbean nüksedince
Hissiyatıma vurulan prangalar acı çektirdikçe
Ruhum hüzün sancılarıyla lahzadan imdat istedikçe
Dost bildiklerim hiç beklemediğim zamanda ihanet ettikçe
Hal bizar, melal hayret içinde güven ve samimiyeti sorguluyor
Yalnızlık her bakımdan seviliyor, ayetlerle dertleşmek huşu veriyor
Mustafa Cilasun
