GURBET
Felek taksiminden ayrılık
düştü
Alıp da boynuna as diyor
gurbet
Baktım defterine hep kara
kıştı
Deli poyraz gibi es diyor
gurbet
Bekleme sevdanın bahar yazını
Eksiltme yaranın buzlu tuzunu
Yârin hediyesi yanan közünü
Çilekeş bağrına bas diyor gurbet
Özlemde nedamet efkârda eza
Gölgeler düşüyor ışıkta yüze
Boşuna seyretme yazıktır göze
Yollardan umudu kes diyor
gurbet
Vuslatın şarkısı çalmadan
bitti
Bir selam hayatı perişan etti
Yar dediğim alıp başını gitti
İster ağla ister küs diyor
gurbet
Heyecan kocadı umut deşildi
Heves arkasına boşa düşüldü
Çocuklar büyüdü yollar aşıldı
Bırak intizarı kıs diyor
gurbet
Çiftçi Baba eğlen bura son
durak
Çilesi verimli huzuru kurak
Kaplamış hayali boşa bir
merak
Ayrılmaz başından yas diyor gurbet
AHMET ÇİFTÇİ