BİR KADIN...

Bir kadın tanıdım
Uzun yol yorgunu
Ay parçası yüzünde
Kahve çekirdeği gözleri bakarken ömüre
Çoktan yemiş derinlerde vurgunu

Bir kadın tanıdım
Erken başlamış hayat sorgusu
Henüz on yedisinde
İtilmiş gamın kucağına
Başlamış fersah fersah dert dolgusu

Bir kadın tanıdım
Sessiz yakmış tüm ağıtları
İki bebe bir koca zılgıtları
Birde ana baba hasreti
Olmuş bedenine ömür törpüsü

Bir kadın tanıdım
İnci döker göz pınarları
Saklamış derinlere defineleri
İsterken paylaşmayı
Ne omuz bulmuş sergileyecek 
Nede bir sine 
Serilmemiş dert yumakları

Bir kadın tanıdım
Hep koşarak geçilmiş hayat yolları
Hangi dağa yaslansa 
Hep bir toprak kaymaları
Heyelan başlatmış güven duydukları

Bir kadın tanıdım
Uzun yol yorgunu
Henüz kırk demiş yaşı
Nasır tutmuş gönül tabanları
Başını sıvazlayacak el olmamış ömründe
Onun da artık kangren el ayaları

Bir kadın tanıdım 
Umuda umutlu gözlerinden okunan
İsterki yaslasın sineye başını
Hele sıcacık iki kol varsa hayasız
Verecek kalan ömrünü hesapsız...

Mustafa Yılmaz

( Bir Kadın başlıklı yazı M.Yılmaz tarafından 17.01.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.