Gecenin sancısı kesiyor bileklerimi
aktığım yer boğaz
daha sen ellerimi bile tutmadan
tutunmuşum dalgalara
gel kurtar bu düştüğüm sensizlikten
İstanbul beni yutmadan
Onca korna sesi arasında
hala kulağımda avaz avaz seninki
bu kadar mı ölüme mesafemiz,kısa ,ufak, anlık ...
bu kadarcık mı ?
Kelimeler cümlelerimin boğazına çöreklenmiş
anasız duyguları çekeliyorum eteğinden
kimse duymuyor çaresizliğimi
bir bassam harflerin üzerine neler diyeceğim
biliyorum, yine yazdıklarımı baştan sona sileceğim ...
İstanbul denizleri içmiş benden daha avare
gece benden habersiz
azıcık gözlerimi kapasam kokun burnumda
süzüleceğim şuracıktan Haliç'e, sessiz sessiz ...
Her imgesinden hüküm yemişim efkarlı şiirlerin
affı yok! ateş eden gözlerin üzerimde pusu kurmuş
saatler gittiğin vakte durmuş
Anlamıyorlar çaresizliğimi
dirseklerimi çürüten bir masada yokluğunu yudumluyorum
yalnızlığım varlığından çok daha samimi
gittiğin yolu adımlıyorum
Affetmiyor gözlerim sessizliğimi
ağlıyorum
ağlıyorum ...
Ne kadar haykırsam da sende artan kalan boşluğa ''sevmedim'' diye
o kadar ufalanıyor yalan söyleyen yanım
Hiç bir masal acı bitmedi, hiç bir çocuk süt içmeden ölmedi
hiç bir seven sevdiğini söyleyemedi
hiç bir beklenen gelmedi vaktiyle
hiç bir gece unutmadı sabah olmayı
Sen
Etimden canımı soyan duyguların asil efendisi
Sen şiirlerin ıssız senfonisi
Sen yüreğimin gün görmeyen yanı
Sen canımın hiçbir anına ortak olmayanı
daya alnıma sensizliği çek vur beni
gözlerin içmezse haliç içer cesedimi
Söyle şimdi!
bu kadar mı kolay pes etmek
bu kadar mı basit ardındakini yaralı bırakıp defolup gitmek
git demesem
bir vakit daha soluklanıp kalbimde yine terkedecektin
sorgulasam kalbini ne diyecektin?
İstanbul
martıların bile ağlak benim gibi
yarin hangi denizin uyunda taramışta saçlarını
döktün gamını ben gibi ulu orta
Bırakta ağlayayım bir kenarında öylece beni en iyi sen anlarsın
bırak aksın içimin kiri
gece aleni ben zifir sen kalabalık
beni gözyaşımdan tanırsın
Mutlaka kaldırır yerimizden biri
mutlaka fazla gelir kederimiz birine ...
göçeceğiz birazdan affeyle
Sende kalsın insanlık
affet ağlak martıları akşamında emziren İstanbul
sende kaldı sevdiğim iyi bak
İyi bak İstanbul
sende kalan yarıma iyi bak ...
(
İstanbul Sevdiğime İyi Bak başlıklı yazı
Gülşah59 tarafından
20.01.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
