GECE
Omzuna düşünce serçenin başı,
Rüyanın sesine uyandı gece.
Bitmiyor kalplerin yorgun telaşı,
Her akşam kapına dayandı gece.
Gözün perdesinde hayal filimi,
Gönlün aradığı Yörük kilimi,
Cümlelere esir olmuş dilimi,
Gurbet vebaline sayandı gece.
Beni yokluğuyla korkutan güzel,
İçim yangın yeri, gözlerimse sel,
Ne zaman uzansa netameli el,
Meçhule sessizce kayandı gece.
Her şeyim olan sen, hayali suret!
Müebbet yemişim, bitmez esaret!
Yanmak ise vuslat için kefaret,
Kalbi köz üstüne koyandı gece.
Kendimde ikiye bölündükçe ben,
Tenimi tanımaz uzaktaki ten,
İşlediğim günahlara mahsuben,
Kalbimi tövbeye soyandı gece.
Coşari biçare, gurbet duvardı;
Perdeler çekildi, duvar karardı;
İçimi ayrılık korkusu sardı;
Sonra karanlığa boyandı gece.
İbrahim COŞAR
(
Gece başlıklı yazı
İbrahim COŞAR tarafından
26.01.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
