.
Seni nasıl anlatsam günün karanlık yanı,
Merakları celbeden esrarın âsitanı?
Lerzenak avizenin etrafında hareler;
Asumanda göz kırpar abidi sitareler.
Gölge on katı olur, cüceler de devasa.
Bülbül gülün koynunda, kan emerken yarasa.
Telaffuzda asandır dillere iki hece
Lâkin hem muhteşemdir hem de korkunçtur gece.
 
Mistik hezeyanlarla ilhamın eleminde,
Nizama gelmez düstur, şairin kaleminde.
Bir nalân keman çalar, taçlanır notalarda
Fâş edince duygular cevherli potalarda.
Aşka gelir hanende, dönerken rakkaseler.
Avazlar eşliğinde boşalır cam kâseler.
Payına böyle düşmüş; bozamaz ki ahidi.
Bütün bu insiyakın gizli şâhidi gece.
 
Kimine halvethâne, kimine de curcuna.
Afakî kalır meram dilemmadan harcına.
Aguşunda inlerken ibrişim tüllü betül,
Emcada musallattır çirkaba batmış katil.
Boynunda dilberanın asılıdır rüşveti;
Kurdun dişinde kalır kuzunun taze eti.
Ziyasını bihaber ikram ederken arza,
Bilse ayça ağlardı ahuzar eden ırza.
Ne yana baksan cürüm, ne yana baksan ahtır,
Secdesiz alınlara süslü günahtır gece.
 
Fecaat neşrederken tablonun kem yüzünden,
Rayihalı şükufe gülümser mehazından.
Bilir ki füruzandır leyladan sonra fecir;
Adilane, müsemma takdir olunur ecir.
Dua dua üstüne mücellâdır vicdanlar,
Şükürle sabretmenin insicamını anlar.
Masivadan feragat eden gönülde rıza;
Dindirir ıstırabı her yapılan fariza.
Gül kokulu kapılar açılır birer birer.
Meftunane kullarla keyfini sürer gece.
 
Uyku yarı ölümdür, şüphesiz ihtiyaçtır.
Müjgan girift; göz baygın; devridaim sayaçtır.
Âlemler arasında pervaz eder her hayat;
Perdedar dileyince sona erer seyahat.
Kanatlanır üveyik; vade bitiren Hak’tır.
Bazen sancılı doğum, bazen firaktır gece.
 
Gece, sükûtta dağlar, her biri arza perçin.
Tek gözü açık uyur, can kaygısında burçin.
Kalbi yerinden söker iştahlı ulumalar
Lâkin sessizce gelir, aslanlarla pumalar.
Yırtıcı pençeleri hangi kuvvet durdurur?
Nimetleri yaratan olmazları oldurur.
İbretlik vesikadır mütefekkir raşide,
Sürprize gebe orman, avâma da puşide.
Binbir gölgeli hayal, ağacın perçeminde.
Hayalbazı kim ola, çözümsüzlük deminde?
Kâinat aynasında türlü esrara mail,
Avcı ile avının bahtına kâil gece.
 
Deryayı süzen nazar ürpererek ricatta,
Yakamozlar teselli etse de titrer hatta.
Karanlıktır, yeistir; pervası akla ziyan;
Gafletten uyanana muştuyla ayan gece.


Mücella Pakdemir
( Gece başlıklı yazı M.Pakdemir tarafından 4.02.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.