Derin korkutucu bir kuyu vardý, gözlerinin içinde.
Bakmaya, korkmuþtum.
Yaþanmýþ bir ömrün, hüznü vardý buruþmuþ yüzlerinde.
Oku diyordu hayatýmý, oku yüzlerimden.
Ben dedi, söze baþladý anlatýrken.
Aþký sevdayý paraya mala deðiþtim’ de öyle geldim bu hale.
Geçip giden, yýllar içinde.
 
Acýnacak bir bakýþý vardý.
Zamanýn küçülttüðü, aðlamaktan býkmýþ bitkin gözlerinde.
Bir dokunsan, bin ah çýkacak gibiydi dilinden
Sonra çýkardý.
Desteyle para dolu, cüzdanýný attý önüme.
Þaþýrmýþtým!
Ben dedi; ben bunlara deðiþtim gençliðimi aþkýmý.
Aldandým paraya, mala, da körü körüne.
Mutlu yaþamak varken hayatýmda, sevdiðim kadýn çoluk çocuðum ile.
Geçip giden, yýllar içinde.
 
Kendini esir gibi, görüyordu.
Çektiði çileleri, acýlarý anlattýkça, küçülmüþ gözleri yaþlanýyordu.
Hasret kaldýðý mutluluða, çok, çok uzaktaydý anlattýðýna göre.
Ve sonra!
Bakýþlarý, gözleri.
Ben’ de sevdim derken, titremeye baþladý dizleri
Para mal aðýr bastý, deðiþtim sevgimi aþkýmý paraya pula dedi.
Meðer çok acýlar çekmiþ, unutamadýðý sevda varken yüreðinde.
Geçip giden, yýllar içinde.
 
Yüreði olmuþ, paramparça

Gözlerinin içine baktým.

Kangren olmuþ, kalbinden çýkarýp atamadýðý kara sevda
Aþký
Geçip giden. Yýllar içinde.
 
23 Mart 2016
Ahmet Yüksel Þanlý er