Ölüme Yolculuk
Yürüyorum, yürüyorum bu yol asla bitmiyor;
Belki yol biter de, şimdi düşerim uçuruma.
Görüyorum, görüyorum; rüya bana yetmiyor;
Kim görse şaşar içinde olduğum bu duruma.
An oluyor doğruluyorum birden heyecanla;
Bir şey göremeyince hıçkırarak ağlıyorum.
Geri dönüşüm yok gidiyorum yalnız bir canla;
Can pahasına her şeyi kırarak ağlıyorum.
Bembeyaz bir ışık var, kapatmışım gözlerimi;
Gözlerimi açmasam da ışık bana gelecek.
Dünyayı sevenler, unutmayın şu sözlerimi;
İster fakir ister zengin, herkes bir gün ölecek.
(
Ölüme Yolculuk başlıklı yazı
Dilsiz Şair tarafından
27.03.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
