Henüz eremeden biraz övgüme,
Tanımadan kıydın masum 
sevgime,
Kapsam alanının dışına ittin;
Düşürdün kendimle hayat kavgama!


Neler çektiğimi bilemezsin ki,
Ben hep ağlıyorken 
gülemezsin ki,
Elimi tutmadan bırakıp gittin;
Tek yaşamaktan tat alamazsın ki!


Fikrimiz, zikrimiz birdir demiştim,
Bana düşen borcu tam ödemiştim,
Ben vuslat isterken hicranı güttün;
Yine de uzağa gidememiştim!


Sana rastladığım anı anımsa,
Bende olmalıydın yerin yanımsa,
‘Tüm duygularınla felç olmuş küttün’;
Çok özür dilerim; ağır tanımsa!


Sanma 
aşkın esas yükü sendedir,
Asıl ıstırabın kökü bendedir,
Hiç anlamayınca derbeder ettin;
Var ise asalet o ki gendedir!


Belki başıma taç olabilirdin,
Dertlerime ilaç olabilirdin,
Ne diye kalbimden çıkarak yittin?
Destek aldığım güç olabilirdin!


Her neyse de durum işleyen kader,
Yaratan vermesin fazlaca keder,
Hem gündüz, hem 
gece gözümde tüttün;
Kim neye layıksa onu hak eder!
 
 
MFK
( Düşün Düşü başlıklı yazı MFK tarafından 3/28/2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.