Bu Da Bana Mola
deme, sus !
öyle özümledimki
tıpkı;
o,deli dalgaların dövdüğü kayalar gibi
dimdik durmayı.
ama;
bendeki ezberlenmiş bir tümcenin pozisyonu
yorgun,bitkin,kendini taşımaktan yılgın
sus,pus oluyorum bir köşede
dokunulunca dağılan biri
doğru,yanlış ne bileyim
çaresiz bir avın,kapanda verdiği çırpınış gibi
diyorum işte o yüzden
deme, sus !
bir kutsalı muhafaza benimki
yoksa kayaların yıllara inat dik duruşu nasıl olunur
asırlar onu yıllar beni
uysallaştırdı be, değil mi?
de sus !
o,deli dalgalar oldu, yorgan misali
kıyıda kavrulur,hatta yuvarlanır ufak parçalar
yine settir ama vakur.
çevreler bir yar bir ana gibi deryaları
verilen mola da
susayınca nefes alır
deryaları kuşatan o kaya ve kara
bense !
unuttum dik durmayı,
size diyemem bir damla nutfe
susayan tutku tabi ki size
hiç olmasa kara ve kaya olur muydu derya
çılgın dalgaların vurduğu işte o baba
size vurgunum bisus da anla
iflas etti beyin
buda bana mola
Mustafa Yılmaz (sertesenyel)
Mart/2016
(
Bu Da Bana Mola başlıklı yazı
Sertesenyel tarafından
30.03.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
