1 Delerken Zaman...

Kandığım yalanlardan medet umdum,

Meylettiğim ölgün günün

Sarkacı resmederken o izafi aşkı:

Rağbet ettiğim kuytularda,

Sivrilen dili kaderin, okşayandı

Islak saçımı titreyen gölgelerde.

Ve delerken zaman, kurşun misali,

Hayattan arda kalan suretindi

Gönül gözümün resmettiği.

 

Bağdaş kurduğum imgelerden mükellef tutulduğum

Rahmeti şu beyaz sayfanın indinde,

Dilime doladığım adsız ikballerinde

Yitip giden ne çok münafık aşk,

Kıblesi yürekte saklı bir tecelli,

Mabet bildiğim gök kubbede

Seğirten kırlangıç kanatların

Çatık kaşlı isyanına

Yağarken oluk oluk.

 

Görünmez bir ukde

İçimde saklı kaç zaman,

Görmez gözlerin indinde

Mağlup geldiğim gölgesine sığındığım

Revnak bir acı kadar sükûtu yâd ettiğim

Bitiminde şu rahvan kayıtsızlığı devranın

Ve dilimde kısık bir türkü,

Adımla donattığım hazan yüklü

Bahçelerde, elimde kırık bir gül kadar

Kaygı yüklü derbeder ve süslü yetileri,

Aykırı zamanların düş perisi imlerinden

Arda kalan mağdur hikâyemin.

 

İklimler;

İkindi vakti üzünçlerin

Yüz görümü gölgeler.

Gıyabında içli bir demde kavrulmuşluğu

Dünden uzak olabilmenin telaşı

Saplanırken an’a ve

Geç kalma telaşı

Yaşanmamışlığının husumeti o yok oluşlar.

Kandan ibaret

Damlaların varsıl hikmeti.

 

Akmayan nehirlerde,

Paslaşan yüreklerde

Cebelleşen isin anlık kaygısı

Hele ki ibrenin saf tuttuğu

En aykırı istemi

Bağrımdan çıkan ateşin.

 

Olmazın oluru cümleler kuruyorum;

İkbalinde ömrün, nedamet yüklü gölgeleri

Koyuyorum başucuma:

Kıpraşan yürek sesimden hallice

Ve meymenetsiz coğrafyalarda

Hüküm süren bir hezimete denk düşüp

En akılsız ısrarı aklın,

Ölüme teğet geçen o mızrağın

İndinde nasıl bir minvalse

Ölüm meleğinin kulağıma üflediği.

 

Sancıları sanrı yüklü,

Solukları öfkeli

Ve kılı kırk yaran şu suretin

Varsıl istikameti.

Hani olur da rast gelirim bir umut zerreciğine,

Hem belli mi olur,

Teyakkuzda bir mutluluğa rağbet ederim

Kalanında ömrün…

 

Bir düş olsa da gönülden ettiğim

Bir sureye dizdiğim yüreğin melekeleri,

Sıdkım sıyrılmış madem,

Ne gerek var ki

Mabet bildiğim kalaylanmış söz öbekleri

Nasıl da esaretinde,

Yüzsüz kıyamlarda

Münferit yoldaş bir imgeye

Takılmışlığı aklın.

 

Varsın gelsin zarar yine

Kaderin biçtiğine razı düşmekse,

Buyur ettiğim tek sözcüğü:

Eyvallah hem de yürekten,

Solgun gökyüzünden inen melek

Kadar beyaza boyasam keşke

Devranda karaya çalan her haleyi;

Hem de en ezik cümlenin seferberliği

Şu boyutsuz pergelin

İz düştüğü kıblesi benliğin.

 

( Delerken Zaman... başlıklı yazı GÜLÜMM tarafından 1.06.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.