Hırpalanmaktan Bıktım !



Acı konuşan dil mi ? Yoksa söz mü sivrilen,
Kalbi ortadan bölüp, hırpalanmaktan bıktım !
Kökünü parçalayıp, çınar gibi deviren,
Yaşarken bin kez ölüp, hırpalanmaktan bıktım !



Düşünüp taşındıkça veremedim bir karar,
İncinip duruyorken, hep kendimeydi zarar,
Geçmişine perdeyi, çekmekse neye yarar,
Yıllarla geri gelip, hırpalanmaktan bıktım !



İnatlaşmak basitti, zehir dolusu tasla,
Direniyordum boyna, vakit geçerken yasla,
Tüketti bu ömrümü, kurtulamadım asla,
Umut ışığı delip, hırpalanmaktan bıktım !



Yitiğin durağıysa, mağlup eden hezimet,
Onarabilmek için, tek yoludur fazilet,
Eğer engel kalkmazsa, anlamsızdır azimet,
Zorla aklımı çelip, hırpalanmaktan bıktım !



Bu dünyanın yüküyle, sınandıkça tükendi
Alnımın yazgısına, garip boynu bükendi
Kalbimi yaralayan, sivri uçlu dikendi
Dertler art arda gelip , hırpalanmaktan bıktım !


Nesrin Önem
02 06 2016


( Hırpalanmaktan Bıktım ! başlıklı yazı sahrayeli tarafından 6/3/2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu