Çocukluk günleri ne çabuk geçti
Büyüdük yaşlandık yıl oldu ablam
Anamız atamız makbere göçtü
Acısı ağıdı zul oldu ablam
Bir evde yaşayan tam altı baştık
Zor günler yaşadık hepsini aştık
Nesiller değişti dünyaya şaştık
Yüce dağlar ele yol oldu ablam
Ormanlar başkaydı denizler başka
Atatürk denince gelirdik aşka
O günler geçmese kalsaydı keşke
Başımız kahırdan kel oldu ablam
Çilekeş yaşadın almadan verdin
Varını yoğunu bizlere serdin
Sakladın bilmedik gizlendi derdin
Yenimiz içinde kol oldu ablam
Depremde yıkıldı baba ocağı
Orada sıcaktı ana kucağı
Dik durdun onardın köşe bucağı
Sermayen savruldu yel oldu ablam
Ne güzel gençliktik hatırla dünü
Türk genci diyeydi dünyada ünü
Bal saydık acıyı bilmedik kini
Ateşler söndürdük kül oldu ablam
Gülmeye çalıştın kaçsa da tadın
Sağlığın bozuldu dert değil dedin
İlaçlar yetmedi iğneler yedin
Kardeşin gurbette del oldu ablam
Umuda yolculuk bitmedi daha
Çölleri aşmadan görülmez vaha
Görecek günler var yazdım bak aha
Kul Fikret yoluna sal oldu ablam
Mehmet Fikret ÜNALAN
(
Ablam başlıklı yazı
MehmetFikret tarafından
6/8/2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
