Bak sýzlýyor parmak uçlarým. Parmaklarým kanayana kadar yazmak istediklerim, ellerindeki býçaklarý parmaklarýma doðrulttular. Dikenli de olsa yürüyecek olduðum yollarýn çýkmaz sokaklarý oldu adresim. Kanayan dizlerime aldýrýþ etmeden sana koþtum var gücümle. Seni beklerken, sana gelmekti hayalim. Bulamadým adresini, yanlýþ çaldýðým kapýlardan koþarak uzaklaþtým. Kanayan dizlerimi hissetmeyince oturdum bir sokaðýn köþesine. Ýnsanlarýn bana olan kötü bakýþlarýndan anlamalýydým, sevgi yazýyordu sokak tabelasýnda. Ne çabuk unutmuþum buraya ait olmadýðýmý.

     Ceplerimde taþýdýðým umutlarýmý sýký sýký tutarak kalktým soluklandýðým köþeden. Gözlerim seni arar oldu yürüdüðüm sokaklarda. Gecemi gündüz ettim seni ararken. Bazen yol arkadaþý sandýklarým eþlik ettiler yoluma. Sonra bir anda isim deðiþtirdi adreslerimiz. Bazen yüklendi omuzlarým sana gelirken. Ama merak etme senin de öðrettiðin gibi düþmedi omuzlarýmýn yüzü. Bu gece seni aramak için hazýrlanýrken gökyüzüne daldý bakýþlarým. Fark ettiðim gerçekle kalakaldým olduðum yerde. Ve iþte ufukta bir gölge! Üzerine giyindiðin siyah, gökkuþaðýnýn aynasý adeta. Senin geliþini kutladý tebessümüm. Dudak uçlarýma astýðým cümleler dökülüverdi sesime ;        

Hoþ geldin yalnýzlýðým,

Elimde kýrgýnlýklarýmla kapý eþiklerinde seni bekliyordum. Lütfen çalma kapýyý, benim kapým her daim açýk sana. Rüzgara býraktýðým milyonlarca kelimeden koca bir demet yaptým. Seni bekledim yokluðunda. Þafak sayar gibi saydým geleceðin günleri. Sen geldin yalnýzlýðým, tanýdýk tebessümünle ýsýttýn buzdan bakýþlarýmý. Limansýz bir gemi gibi sessizce gelmeni bekledim. Parmak uçlarýmda tanýdýk izler eþlik etti geliþine. Avuç içlerime sýðdýramadýðým kalemler kutladý geliþini. Hoþ geldin yalnýzlýðým, gecelerime eþlik eden korkularýmla gözledim yolunu. Her gelmediðin güne bir mum diktim, yavaþ yavaþ sýyrýlýr oldum bu uçsuz karanlýktan.

     Gecenin koyuluðu yansýdý tenime. Alabildiðince koyulaþtým sen yokken. Kalemimin ucunu açmayý da ihmal etmedim. Silgi kullanmadan inþa ettim kelime mezarlýklarýmý. Seni bekledim yalnýzlýðým, bir tek seni. Sevgisizliðin vermiþ olduðu burukluðu taþýdým sýrtýmda, sana getirir oldum eksiklerimi. Kalk kurtar beni yalnýzlýðým, sýmsýký sarýl bana kollarýnla. Sar ki, sarýlsýn hiç kapanmayan yaralarým. Sen sar ki, karanlýk da eþlik etsin yokluðumuza. Hoþ geldin burukluðum, çocukluðum, yok olmuþluðum. Hoþ geldin gülüþümün gecesi.