Kemalist Ekonomi Modeli Nasýl Ýþler? 

Ýnsan ihtiyaçlarý çok çeþitlidir. Söz konusu ihtiyaçlarý zorunluluklarýna göre sýralarken, bunlarý bir merdivenin basamaklarýnda göstermek ve en vazgeçilemez ihtiyaç kalemlerini en alt basamaklarda, daha az zorunlu olanlarý da üst basamaklarda yerleþtirerek sýralamak en çok uygulanan göstergedir. Bu uygulamadan hareketle, en alt basamakta beslenme ihtiyacý, bir sonraki basamakta barýnma ihtiyacý, sonra giyinme ihtiyacý ve sonrakilerde sosyal ihtiyaçlar yer alýr. Ve merdivenden týrmanýlýrken, önce merdivenin ilk basamaðýna, sonra ikinci, daha sonra üçüncü, ... basamaklarýna basýlarak týrmalanýlmaya baþlanýlýr.

Kemalist Ekonomi Modeli, iþte bu sýralamadaki en vazgeçilmez olanlardan baþlayarak ihtiyaçlarý sýrasýyla tatmin etmek ve her ihtiyaç kademesinde üretimi ve tüketimi eþ anlý olarak tamama erdirmektir.

Kemalist Ekonomi Modelinde, her kademedeki ihtiyaç kalemleri belirlidir. Dolayýsýyla bu belirlenmiþ ihtiyaç kalemlerine yönelik ürünler üretilerek (dikkat: ithal edilerek deðil-Türkiye’de üretimi mümkün olan hiçbir þey ithal edilmez) en uygun ve adilane bir þekilde herkesin istifade edebileceði þekilde arz edildiðinde, onlarý elde eden insanlarýn tatmin olacaðýna ve bu tatminkârlýða müteakiben bir üst kademedeki ihtiyaçlarýný tatmine yöneleceðine, böyle böyle bütün ihtiyaçlarýnýn tatmin edilebileceðine inanýlýr. Tatminsizlik söz konusu olmayacaktýr, çünkü üretilen her þeye yönlendirilecek ihtiyaçlar belirlidir. Yani, bifteðe yönlendirilecek ihtiyaç açlýktan kaynaklanmaktadýr ama bir insanýn karný doyduktan sonra bir porsiyon daha biftek yemesi söz konusu olmaz, ama o insan midesindekileri hazmetmek üzere bir yürüyüþ parkurunda bir saatlik bir yürüyüþe çýkmak isteyebilir. Bir saatlik yürüyüþte yorularak ikinci saatini de yürüyüþe ayýrmak istemez ve istirahata çekilebileceði bir ev ve yatak ister, v.b.gibi...

Üretimde, genel ilke olarak ihtiyaçlarýn bir kademesinde yoðunlaþýr, o kademeyle ilgili gereken her þeyi tamamlamýþ olarak ikinci kademeye geçer ve bu defa o kademede yoðunlaþýr. Ama bu arada ekonominin geneliyle de ilgilenir. Yani, halkýn karnýný ucuz, kaliteli, kolay ulaþýlabilir ürünleri üreterek doyurmak için her türlü yatýrýmý yapýp, bu konuda hiçbir noksanlýk býrakmayacak biçimde yoðunlaþmýþken, öte taraftan, örneðin kültürel ihtiyaçlarý da ihmal etmeyecektir. Öncelikli ihtiyaçlar üst düzeyde tatmin edilir kýlýnýp sýra kültür ihtiyaçlarýna yoðunlaþmaya gelince de, ihmal edilmeden sürdürüle gelen ilgi, bu defa yoðunluklu bir ilgiye dönüþtürülerek tamama erdirilecektir. Örneðin, ülkede sanat etkinlikleri her köþe bucakta yaygýnlaþacak, sanatçýlar layýðý veçhile her hakka sahip olacak, ülkede kitap okuma oraný yüzde yüz oranýný tutturma temayülünde olacak, gazetelerin tirajlarý on milyonlarla, yirmi milyonlarla ifade edilecek, v.s...

Kuruluþ döneminde Türkiye, tam baðýmsýzlýk ilkesiyle hareket ederek, öncelikle, tarýmsal üretimde yoðunlaþmýþ ve halkýn vazgeçilmez ihtiyaçlarýna yönelik üretimlere giriþmiþtir. Þeker bile üretemezken pancar üretimiyle ülke þeker fabrikalarýna kavuþturulmuþ, elbise kumaþý bile üretemezken pamuk üretimi ve yün hayvancýlýðý üretimiyle ülke Sümerbank tesislerine kavuþturulmuþ ve bunlar gibi onlarca örnek hayata geçirilmiþtir. Sonra, madenler gibi yeraltý zenginliklerinde yoðunlaþarak bunlar da yurt dýþýna satabilir konuma getirilmiþ, daha sonra ise iç üretim birimleri geliþtirilerek tarým ürünleri ve madenler hammadde olarak satýlmak yerine, iþlenerek satýlmak üzerine yoðunlaþýlmýþtýr. Bugün, bu ülkenin hammadde olarak 3–4 katrilyon dolarlýk yeraltý serveti vardýr. Bunlar iþlendiðinde ise 20–30 Katrilyon dolar edebilecektir. Kemalist Politikalarýn hedefi, bunlarý ülke ekonomisine katmak üzerine olacaktýr.