Bir gün döneceksin biliyorum,
O zaman göremiyeceksin beni,
Beni daha çok sevip acý çekeceksin,
Týpký benim gibi,
Aðlayacak ve beni arayacaksýn,
O zaman beni bulamayacaksýn,
Sonra soracaksýn herkeze,
Bilmiyorum görmedim diyecek,
Göremedikçe beni sevgin artacak,
Ölmek isteyeceksin!
Belkide býkacaksýn bu hayattan.
Sýkýlacaksýn yalnýzlýktan,
Tutunacak bir dalýn olmayacak,
O zaman yanýnda ben olmýyacaðým,
Ellirimi tuttugun ve gözlerime baktýðýn,
Huzuru asla bulamayacaksýn,
Çünki beni kaybedeceksin!
Ebediyyen beni göremiyecek,
Seni sevdiðimi asla bilmeyecek,
Ve beni özliyeceksin,
Yaptýklarýný düþünüp,
Kafaný duvarlara vuracaksýn,
Sigaraný yakýp dumanýna bakacaksýn,
Ve beni hayal edeceksin,
Ýþte o zaman dumanýnda bile beni ,
Göremiyeceksin,
Denizlere bakacaksýn:
Denizler beni sana anlatmýyacaklar,
Eskisi gibi,
Þarkýmýzý bile kýyýya vurmayacaklar,
Gezdiðimiz daðlar aðaçlar,
Sýkýþtýracaklar seni,
Sýmsýký bunaltacaklar adeta,
Ama hiç bir zaman,
Benim yerimi söylercesine çarpmayacaklar,
O ruhsuz kalbine,
Ruhsuzluðun anlamýný ,
Düþüneceksin bu seferde,
Yenilirmi içilirmi deyeceksin belkide,
Ama bileceksin yenilip içilmediðini,
Yoklugum anlatacak sana bunlarýn hepsini,
Bana yaptýklarýný sor hadi sor kendine,
Ona haksýzlýkmý ettim yoksa çokmu üzdüm diye,
Sor hadi sor kendine,
Hasta oldugun zaman bile yanýna gelemiyeceðim,
Derdin varmý diye soramýyacaðým,
Seni seviyorum derken bile,
Yanýnda ben olmýyacaðým,
Gelip geçerken bile göremiyeceksin beni,
Çünki: beni bende bulamayacaksýn eskisi gibi!


25.04.2004 Yaban Gülü

Fadime Zünbül