ÖMÜR GEÇİP GİDİYOR

Yaz bitti, güz geldi, kış yarı yolda
Hüzünlüdür hazan özü soğuktur
Dökülür yapraklar ah kalır dalda 
Şu bizim ellerin; güzü soğuktur



İlkbahar nazlıdır küçük bir bebek
Yaz uçarı bir kız sanki kelebek
Güzden sonra kışta kar öbek öbek
Saçaklardan sarkan; buzu soğuktur


Gönül bir tencere sevda buharı
Bitmez içindeki ateşin harı
Geçsede aldırmaz yazı, baharı
Bilir ki mazinin;, izi soğuktur



Ömür de geçiyor mevsimler gibi
Yalancı dünyanın kavanoz dibi
Zengin dağlar aşar bilmez garibi
Fakirin inleyen; sazı soğuktur



Hayat ahla vahla gelip geçici
Ecel şerbetini herkes içici
Azrail durmadan kefen biçici
Cebi yok kefenin; bezi soğuktur



Güvenme ne servet ne de ününe
Nilüfer hazırlan mahşer gününe
Sevabın günahın gelir önüne
Yar olsa da ölü; yüzü soğuktur



NİLÜFER SARP_________6.EKİM.2010

( Ömür Geçip Gidiyor başlıklı yazı Nilüfer Sarp tarafından 8/12/2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.