Zorlamaya gerek yok, madem ki olmayacak
Aklıma esti birden giderim bu şehirden!
Söz veriyorum yerin kimseyle dolmayacak
Gözyaşımla nehirden, giderim bu şehirden!...
Madem ki ahde vefa yokmuş senin yasanda
Tanırsın el yazımı son mektubum masanda
Bulamazsın izimi beni çok arasan da
Bitsin koptuğu yerden, giderim bu şehirden!...
O canın benim için boş yere yorulmasın
Gül sanıp da kolların dikene sarılmasın
Seninki sırça saray dikkat et kırılmasın
Benim kalbim demirden, giderim bu şehirden!...
Bütün küstahlığınla yaparak bana inat
Kalan güzellikleri istersen yabana at
Kalabalık etmesin istersen hepsini sat
Anılar kelepirden, giderim bu şehirden!...
Belki bir akşamüstü belki bir gün batımı
Bilinmezlerle beni bekleyen hayatımı
Seni ritim tutarken nabzımın her atımı
Çıkar çıkmaz revirden giderim bu şehirden!.
........
Dr. Ayşe İzci Coşkuner, Bulem hatun( 31/8/2016) Antalya