GÝDÝYORUM

Sararmýþ yapraklarýn üzerinde kaldý artýk ayak izlerim.

Gidiþime matem tutan bu þehrin,

En ücra köþelerinde yerli yersiz hatýralar gizlenir.

Dýþarýda bir veda havasý var, bir baþka bugün gökyüzü,

Ay ýþýðý erimekte karanlýðýnda gecenin.

Ruhumun derinliklerinde bir sýzý filizlenir.

Göç vakti gelen kuþlarýn telaþý var üzerimde, omzumda yüklü dertlerim, birde süresiz hasretliðim.

Ýkbalim gözlerimde bir ýþýk gibi belirir.

Hüzünlerim, kýrgýnlýklarým, hepsi hepsi bir avuç hüsran ardýmda kalan,

Oysa taze baharlarý býrakmak isterdim.

Hayallerimi özgür býraktým beyaz bir güvercinin kanadýnda

Ben her þeye sýrtýmý döndüðüm gün, buz tuttu zaman,

Saniyeler gözlerimde can verir

Giderken kimse olmayacak elbet yanýmda

Peþimden bir tek gölgem bir de yalnýzlýðým gelir.

Arkasýndan koþmak istedim, bir ucundan tutunmak  en güzel günlerimin, mevsimleri seçtiðim günlerimin ardý sýra koþmak.

Yarýný düþünmeden  hep yeni bir umuda gözlerimi açmak.

Gidiyorum bir ümide tutunarak, gidiyorum rotasýz hedefsiz

Yüzümde, acý tatlý yaþanmýþlýklardan miras bir tebessüm

Gidiyorum iþte sorgusuz sualsiz

Gidiyorum gidiyorum ...