Gerçeğin Anası

/Bir yerden sonra kendini yazar şiir…/


Tek kelime sevmiştik dolunayın sırtında
Görünmez yerlerimizdeydi ağır ezberlerimiz
Kırılırken tırnaklarımız
Dokunamadık…
Kuru bir göl yatağı oldu mısralar
Sesimizi duyuramadık
Severken keder
Susarken heder olduk...


Ama 
Silleler ufalayamadı bizi
Mil çekti çeperine sözün
İhtimalken parmak uçlarımıza
Bin ah 
Ve bin umutsuzluğu terimizle attık...


Terk edilmişliğimizi 
Neşterden kazıyıp
Silkeleyip aldık maziyi tozlu raflardan
Zamanın durduğu çizgide
Tanımsız döngüleri birlikte tamamladık
Secdeye kalktık candan iki parça...


Dokunduk
Sevdik
Hissettik
En güzel şiirleri birlikte yazdık
Ve sadece biz okuduk
Yeryüzüne çivilerken tutkuyu...


Gerçeğin anasıyım ben
Rüzgârın soluğu
Kışın güneşi
Bütün renkleri içime giydim
Yedi renk emerim gökkuşağını...


/Geçit vermem artık siyaha./


Ayfer Aksoy
( Gerçeğin Anası başlıklı yazı AyferAksoy tarafından 9.10.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.