Cemre
YÜREĞİME CEMRE DÜŞTÜ
Yaşım kırka geldi, kışım sona erdi,
Yüreğime cemre düştü.
Yumuşadı katı kalbim,
Uyandı benliğim, belki coşacak yüreğim,
Ruhuma cemre düştü.
Ne sular aktı kırka kadar,
Geri dönmediler, dönemediler.
Daha nice sular akacak geriden,
Kaynağının sırrına eremediler.
Kimi kırkından sonra kırk daha yaşadı,
Kimi kırkını bile göremediler.
Bu bahar başka olacak,
Kıymeti bilinen,
Sonbaharda yok olup,
Cemreyle dirilen,
Bahar esintileriyle, çiçekler açacak,
Yokluk aleminden gelip varlıkla buluşacak.
Toprağım ısındı, aslım uyandı,
Bedenime dayandı.
Kırka kadar yaşadığım yalancı bahar,
Yüreğimdeki cemre ile sonlandı.
Suya düştü cemre, gözyaşım ısındı,
Bedenimdeki kanımdan damarlarım aşındı.
Havam ısındı, duygularım uyandı,
Kinim, nefretim maziye taşındı.
Ey cemreler düşün
Ruhuma,
Yüreğime,
Bedenime,
Kara kışım sona ersin,
Hazanım bitsin, baharım yeniden gelsin.
Ey baharı müjdeleyen cemre,
Kırkımdan sonraki müjden ne?
Mehmet ACAR
(
Cemre başlıklı yazı
Mehmet ACAR tarafından
13.03.2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
