Yaşamak bambaşkaydı,

Günler zalimdi sevdasız

Sevmeyi unutmuş,

Kurumuştu yüreğim

İçimde bir boşluk vardı;

Ne artı, ne eksi

Hayat hiç şans tanımıyordu bana

Gönlüm, isyan bayrağını çekmişti, kadere

 

Ümitsiz bir bekleyişin deminde

Tanıdım seni

Ruh güzelliğin dışına yansımış,

Bir melek gibi saf

Akan sular misali;

Duru ve berraktın…

Sessizlik sonrası bir fırtına koparak

İçimdeki ses dedi ki

İşte kalbimin sesi…

 

Yağmur yüklü bulutlardan farksızdın

Bereket yağmurları yağdırdın dünyama

Kuruyan yüreğimden sevgiler filizlendi

Kabına sığmaz oldu gönlüm,

Seni görünce

Ruhumda ki boşluğu,

Doldurdun sen…

 

Bir zamanlar “Basit Bir Şairdim”,

Eli kalem tutan

Ne kalem yazardı,

Ne kâğıtlar dolardı

Hemen kaçardı

İlham perilerim

Seni tanımadan önce

Hep yarım,

Hep sönük kaldı, şiirlerim

 

Şimdi ellerim titriyor,

Yüreğim hızlı çarpıyor

Seni görünce,

Gözlerimin içinde

Adeta korkuyorum! Sevmekten

Acaba sevmekten mi?

Yoksa sevilmemekten mi?

Beynimde mızrak saplı

Bir soru işareti

İçimi kemiriyor kuşkular,

Cevap veremiyorum…

 

Al eline bir silah öldür!

Öldür! Beni daha iyi

Her gün, bir kere ölmektense,

Bir gün, bir kere

ölmek daha iyi…!!

 

Bazen

ne güzel dalıp gidiyorum

Tozpembe hayallere,

Mavi düşlere…

Bazen karşıma çıkıyorsun,

Soğuk bir hayalet gibi

Ürperiyorum!

Titriyor, bedenimin her yanı

Lime lime, paramparça

Ediyorsun beni…

İçimden bir tek

Kalbimi alıp kaçıyorsun

Dönüşü olmayan, meçhul bir kervana

Sevgimi ruhumun derinliklerine bırakarak

 

Her gün, peşinden koşuyorum

Ürkek ceylanı, avcı misali

Seni bozkırlarda kovalayan

Yetişemiyorum!

Çaresizliğin gazabına uğrayarak

Ve yine soruyorum

Kendi kendime;

Seni nasıl seveyim?

Nasıl dile getireyim;

Bu ümitsiz aşkı diye!!!

Bakıyorsun bana

Anlamsız bakışlarla

Sanki hep “HAYIR” diyecekmişsin

Gibi geliyor bana

Gerçi, “Hayırda da bir Hayır vardır” diyerek

Avutuyorum gönlümü,

Bu züğürt teselli ile…

 

Ben yüreğimde ki

Sevda çağrısını haykırırken

Sana, her daim,

Sen kim bilir?

Neler düşünüyorsundur?

Amma

Elini bir sol yanıma koyup,

Vicdanını bir dinlesen

Yüreğinin, içten gelen sesini

Belki bana hak verirdin…


Hep yeni bir hayal kırıklığı korkusundan

Sana bu acı gerçeği

Söylemek istemiyorum

Başı öne eğik,

Mağdur gezemem

Öl desen!

Ölüm çare değil, bu aşka…

Unut desen,

Seni nasıl unutayım?

Unutunca,

Ne anlamı kalır

Sana

Beslediğim bu duyguların…

Anlamıyorsun beni!!

Her gün,

Bu ümitsiz aşk için,

Defalarca bana isyan ettiriyorsun

                      28. 07. 1985

 

( Ümitsiz Aşk başlıklı yazı vefalı tarafından 28.11.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.