TOZPEMBE DÜŞTÜ
Sayfa sayfa, baktım; bugün takvime
Yaprak yaprak solgun, hayalin düştü
Oda oda, hasret dolmuş, evime
*** Yokluğun ayazdı, kalp üşümüştü…
*** Vuslatın her zaman, tozpembe düştü
Çevrilen yaprakta, hüzün raks eder
Baktığım sayfaya, adın akseder
Birikmiş özlemler, her dem nükseder
*** Efkârlandı gönül, dertler üşüştü
*** Vuslatın her zaman, tozpembe düştü
Birden dalıp gittim, eski günlere
Mahkûm ettin beni, sensiz anlara
Keşkeler bıraktık belki dünlere
**** Yarım kalan, bir sevdaya, dönüştü
*** Vuslatın her
zaman, tozpembe düştü
Kapılsam mehtapla, ayın gizine
Çifte kumruların, düşüp izine
Koysam şu başımı, bir yâr dizine
*** Nafile! Sevdiğim, artık rüküştü
*** Vuslatın her
zaman, tozpembe düştü
Yıllar var ki seni, arayıp sordu
Bir ömür boyunca, bekleyip durdu
Sevda denizinde, kıyıya vurdu
*** Her gün vefa, sensizlikle, sürtüştü
*** Vuslatın her
zaman, tozpembe düştü
30. 03.
2017