Yaþanan bu hayatta med cezirle ünlenen

Unvaný bir sevdayla ben tamamen unuttum

Koca gönül dergâhý tek maþukla þenlenen

Sanki zaman ötesi tende caným unuttum.

Gece sessizliðinde mest olurum düðünle

Hesapta bakiyem yok ne yarýnla ne dünle

Ayrýlýkla kavgamýz tükenmez doðan günle

Karanlýðý beklerken el ne deri unuttum.

Bir tan aydýnlýðýnda akarken aþýk terim

Hoþ derviþan meþrepli baykuþlarla öterim

Yalnýzlýk çöküþünde bir Mecnun’dan beterim

Bülbül dala gelince ben Leylayý unuttum.

Tefekkür eyleyip gör daha çevren yermeden

Ama saðýr oluver nefis seni germeden

Doldur Ahmet boþluðu an hitama ermeden

Gerçekleri ararken son sýlamý unuttum.

Teke varmaya canla gayret edip çalýþtým

Merdiveni çýkarken kaybettikçe yýlýþtým

Benle ömür paylaþan bir varlýða alýþtým

Aynadaki tinimle sevmesini unuttum.

26.11.2016

Ahmet Çelik

TÝN: Ruh