Şu
hanemde yalnızken sevgili istiyorum
Ruhen
sütten de beyaz güneş yüzü görmemiş
Bedene
can olacak marşandiz istiyorum
Hayatın
saflığında daha hüzün dermemiş.
Kalbi
yakıp kavuran bir Leyla istiyorum
Gece
gündüz çöllere Mecnun edip düşürsün
Canından
vaz geçirten bir Zühre istiyorum
Firak
korkusuyla mı ondan böyle üşürsün?
Kefeni
hep üstünde tek canan istiyorum
Bir
vuslat arzusuyla benle acı çekecek
Seni
beni yok eden bir ferman istiyorum
Kor
enerji saçtıkça engellerden sekecek.
Sonsuz
ervah ezelden bekaret istiyorum
Tüm
kötü fikirlerle değince kirlenmeyen
Umman
denen gerçekte sonsuzluk istiyorum
Tek
birin haricinde nefisle birlenmeyen.
Bir
ten tecellisiyle hakikat istiyorum
Ekseninde
döndükçe aleme ışık tutan
Belki
de aşka aşık birini istiyorum
Yerle
gök arasında ağlamayı unutan.
25.11.2016
Ahmet
Çelik
Saat:21.15