Kal Demedin İstanbul
Kal demedin İstanbul
Aynı göğe baktı gözlerimiz
Aynı toprağa bastı ayaklarımız
Belkide aynı kaldırımda
Ardı sıra yürüdük
Bize bizden yakındık
Tutmadın
Tutamadın elimi
Bakamadın gözlerime
Bakamadım boğulamadım içinde
Nefesim değmedi nefesine
Dualar giderken avuçlarımdan semaya
Yıldızlar durdu benden önce amine
Gitme dediler gitme
Kal bizimle
Kal bu yerde
Sen kal demedin İstanbul
Kal demedin içimde...
Aklımda sen
Ruhumda gölgen
Kalbimde buruk bir aşk
Sen kal demedin diye
Döndüm geriye
Seni çok sevdiğimi bilirken sen
Yüreğim titrerken üşümüşcesine bedenimde
Sarmadın sarılmadın ısıtmadın içimi
Sevindirmedin içimdeki seni
Kal demedin
Gitme demedin İstanbul
Kapalı bir havada veda ettim sana
Gözyaşlarım yağmur gibi yağdı
Kısmet değilmiş karşılaşmak
Martılar senin yerine yolcu etti beni
Oysa biliyorsun
Sensiz gidemeyeceğimi
Gözden kaybolana kadar baktım arkama
Sen gelmesen de duyarım diye sesini....
Kal deseydin kalacaktım inanki
Kal demedin niye?
Niye İstanbul....
29 Kasım 2016
Mlk (
Kal Demedin İstanbul başlıklı yazı
Kalb-i Hazan tarafından
29.11.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
