Tutma beni ey gece ölmeye gidiyorum!
Uykunun dem vakti olmuş kirpik değmez kirpiğe
Gözlerde akıl üstü bir telaş
Hüzün vuruyor sahilime
Kıyısız mutluluk ısmarladım
Akdeniz kokulu bir muştuyla
Nefesi lodos tutkulu yâr!
Limon sarısı bir ıtır üflüyor mevsim
Hasret sarmalı bir kedi okşuyor ellerim
Koynuna bırakılan öksüz bir yavrunun şefkatini arıyor bedenim
Özlem bu...
Gece sohbetlerinde kaybolur kelebek kırıntılı düş yağmuru
S/ağıyor yüreğime;
"Aşk öyle bir saltanattır ki, zevali yoktur"
Cümlesiyle kayboluyorum
Varoluşun gidemediği bir ütopya zihniyetim
Ey gizemini çözemediğim
Şiir terennümlü zaman
Buğulu bir bakış ay ışığı talimde
Küskün fısıltılar hercai oynaşların peşinde
Anlamlandıramadığım bir hâl bu mânası sürgün içimde
Kaynayan bir volkan boş yere uçar barış güvercinleri göğümde
Sabaha ulaşır mı geçmişimde kül rengi bir mazi
Atiyi karanlıklardan soyacak bir umuttur afakta şafak
Ah geceyi gündüze ulayan uykular harap
Bu efkârı yorgun sözleri ezber eden bir lisanı tespih ile
zikrederim!...
Bul beni ey sabah uyanmak istiyorum!
Nuray AYHAN...